________________
૨૫૬
આશય ગુણ વડે ( આલેચકની અ'તવૃત્તિના ગુણુવડે પ્રતિ સેવનાનું સ્વરૂપ) જાણવું. ત્યાં ૫ વ્યવહાર ( આગમન્યવહારદિ) જાણીને યથાયેાગ્ય પ્રાયશ્ચિત આપવું, તે પણુ. પુરૂષને ચતુષ્ક ( ચતુષ્કર્ણ પરિષદ ) પૂર્વક અને સ્ત્રીને ( ષટ્કર્ણ પરિષદર ) પૂર્વક પ્રાયશ્ચિત આપવું. ।। ( પુનઃ સાધ્વીને આલેાચના આપનારી પ્રવર્તિની સાધ્વી અથવા આલેાચના ગ્રહણ કરનારી સાધ્વી) તે પણ નિશ્ચયે જીનેન્દ્ર શાસનની અતિ ભક્ત એવી પ્રવતિની હાય અથવા પ્રવર્તિની તુલ્ય ગુણવાળી એવી સાધ્વી હાય, પુનઃ તે ગુરૂના પક્ષવાળી અને ગુણુ વૃદ્ધિ કરનારી હાવી જોઇએ ( પુનઃ જો આલેાચના લેનારી શ્રાવિકા હેાય તે તે પણ દક્ષ
અને
૧-૨ સાધુ ગુરૂ પાસે એકાન્તમાં પ્રાયશ્રિત લેવા જાય તે વખતે *ગુરૂના એ ક અને આલાચકના એ કહ્યું હોવાથી અને ત્રીજો કાઇ તે આલાચનાને નહિ સાંભળતા હાવાથી એ ચતુર્વાષિર્ કહેવાય છે. તથા વૃદ્ધ ગુરૂ પાસે સાધ્વી પ્રાયશ્રિત લેવા જાય ત્યારે પણ. એલી જઇ શકે નિહ' પરન્તુ સાથે ખીજી સાધ્વીને રાખીને પ્રાયશ્ચિત. -લેવા જાય તેથી ગુરૂના એ કર્યું અને એ સાધ્વીના ૪ કહાવાથી વનવિદ્ કહેવાય. એ પ્રમાણે સાધુની આલાયના પરિષદ્ ચતુ કણું હોય છે, અને સાધ્વીની આલેાચન પરિષદ્ ષટ્રકણું હાય એ એ ભેદ ગાથામાં કહ્યા છે, તે ઉપરાન્ત સાધ્વીની પણ ચતુઃક પરિષદ્ અને સાધુસાધ્વીની મળાને અષ્ટક પરિષદ પણ કહી છે. કેમકે સાધ્વી પેાતાની ગુરૂણી પાસે પ્રાયશ્ચિત ગ્રહણ કરે ત્યારે સાધ્વીની ચતુષ્કણુ પરિષદ્ હાય, અને તરૂણુ ગીતા પાસે પ્રાયશ્રિત લેવા જાય ત્યારે બીજા એક મુનિને સાથે રાખવાના વ્યવહાર હોવાથી એ મુનિ અને એ સાધ્વીની અમ્રજળવિત્ થાય છે.
