________________
ર૪
ના સમૂહવાળ
વડે જ દયાનમાં રસ નિર્જરા.
કરવું, જ્ઞાનની વિશુદ્ધિ કરવી, એ પ્રમાણે જ્ઞાન ગુણને જેણે સારા જા છે એ જીવ નિશ્ચલમતિ-બુદ્ધિવાળો થયો છતો. ધ્યાન કરે (અર્થાત્ જ્ઞાનાભ્યાસ વિગેરે ધ્યાનમાં રહે) તે શાજમાના. શંકા આદિ દેષ રહિત, પ્રશમ સ્થિરતા આદિ ગુણના સમૂહવાળે અને પર દર્શનમાં અહિત ચિત્તવાળા થયે છતો દર્શન શુદ્ધિ વડે જે દયાનમાં રહે તે રાનમાવનr ચારિત્ર વડે નવા કર્મનું અંગ્રહણ અને પૂર્વ કર્મોની નિર્જરા, તથા શુભ કર્મનું ગ્રહણ પ્રાપ્ત થાય છે એ ચારિત્રભાવના વડે ધ્યાન પ્રયત્ન રહિત-અનાયાસે પ્રાપ્ત થાય છે (વારિકમ). સમ્યફ પ્રકારે જાણે છે જગને સ્વભાવ જેણે. એ નિઃસંગી, નિર્ભય, આશારહિત, એ વૈરાગ્યભાવને યુક્ત મનવાળે જીવ ધ્યાનમાં જે અતિ નિશ્ચલ થાય છે તે
awાવના જાણવી). (એ ૪ માવના કહી.) હંમેશાં મુનિને ધ્યાનકાળને વિષે સ્ત્રી પશુ નપુંસક અને દુરાચારીઓ રહિત એવું નિર્જન (એકાન્ત) સ્થાન (તે ધ્યાન તે તેના કહેવાય) છે. જેણે પેગ સ્થિર કર્યા છે એવા દ્રઢ મનવાળા, મુનિ તે ધ્યાન પ્રસંગે લોક સમૂહવાળા ગામમાં કે અર.. યમાં રહે તો પણ કંઈ વિશેષ નથી. તે કારણથી ધ્યાન કરનાર જીવને જ્યાં મન વચન કાયાની સમાધિ–સ્થિરતા. થાય અને જીવના ઉપદ્રવ રહિત હોય તેવું સ્થાન તે ધ્યાનને તે જાણ. વળી ધ્યાન કરનારને પત્ર પણ નિશ્ચયે તેજ જાણ કે જે કાળમાં ઉત્તમ. ગસમાધિ (ગધૈર્ય) પ્રાપ્ત થાય. પરંતુ એમાં દિવસ કે રાત્રિના કાળને કંઈપણ નિયમ નથી. નિશ્ચયે અભ્યાસ કરાયેલી જે દેહ અવસ્થા (એટલે
