________________
લેખ (ચેપડા વિગેરે) અને ભત્યાદિક (નકર) ને ભેળસેળ ન કરે (પિતાનું કામ તેઓની પાસે ન કરાવે તેનું સંઘ સમક્ષ રક્ષણ કરે, અને જે નાશ પામે તે મૂળ ધન પાછું આપે. એ પ્રમાણે તે (દેવદ્રવ્યના રક્ષણના) પુન્યથી મહાશ્રાવક તીર્થંકર નામ કર્મ પ્રાપ્ત કરે છે, અને જે જીવ એ વિધિથી વિપરીત પ્રવર્તન કરે છે તે દુર્લભાધિ થાય છે. તે કારણથી અગ્રેસરી અને કુશલ એ તે શ્રાવક સર્વત્ર આગમના માર્ગથી પ્રવર્તે અને તે શ્રાવક નિશ્ચયથી દર્શનશ્રાવક અને સંઘમાં વૃદ્ધ ગણાય છે. જે વિધિપ્રમાણે કિયા કરવી, ગુણ પુરૂષને રાગ કરે, અવિધિને ત્યાગ, શાસનની પ્રભાવના, અરિહંત તથા સુગુરૂની સેવા એ સર્વ સમ્યકત્વનાં લિંગ છે. શ્રાવક દશારપુત્રની (કૃણની) પેઠે ધર્મ કરવામાં હાયક થાય, શ્રેણિકની પેઠે ધર્મમાં સ્થિર કરવાવાળો થાય, અને અભયકુમારની પેઠે અનુયેગવાળે (ઉપદેશ આપી સમજાવનાર) થાય. શક્તિને અનુસાર સાધમીવાત્સલ્ય કરે અને બીજા પાસે કરાવે, તથા દેવદ્રવ્યાદિકને અનાથ વિગેરેને, દુ:ખી , અને પિતાના
સ્વજન કુટુંબ વિગેરે (ના વાત્સલ્ય કરનાર થાય. જેનાથી પિતાની આજીવિકા વિગેરેને નિષેધ ન થાય અને સર્વ લેકને નિંદનીય ન થાય તેવી રીતે વાત્સલ્ય અને પ્રભાવનાદિ કાર્ય કરવાં. એ પ્રવચન સાધમી અને લિંગ સાધમી એમ બે પ્રકારના સાધમી છ પુનઃ દ્રવ્યથી અને ભાવથી એમ બે બે પ્રકારના છે, તેમાં પણ જે ભાવ સાધર્મિક છે તે સર્વમાં વિશેષ–અધિક જાણવા. છે ઇત્યાદિ ધર્મકાર્યો શ્રાવક સર્વ સ્થાને ઉચિત ભક્તિવડે કરે,
