________________
૧૬૦
ઉદ્યમવાળે થાય તે સગુણી શ્રાવક કહેવાય. શ્રી અને શ્વરની આજ્ઞા માને, મિથ્યાત્વનો ત્યાગ કરે, સમ્યકત્વ ધારણ કરે, અને પ્રતિદિન ૬ આવશ્યક ક્રિયામાં ઉદ્યમવાળે હેય તે (તે શ્રાવક કહેવાય). વળી શ્રાવક પર્વને દિવસે પષધવત કરે, દાન, શીલ, તપ, અને ભાવના તથા સ્વાધ્યાય, નમસ્કાર, પરેપકાર, અને જયણાયુક્ત હોય. આનેદ્રની પૂજા, જીનેન્દ્રની સ્તુતિ, ગુરૂની સ્તવના, સ્વધર્મીએનું વાત્સલ્ય, શુદ્ધવ્યવહારની પ્રવૃત્તિ, રથયાત્રા, અને. તીર્થયાત્રા (એ શ્રાવકનાં કર્તવ્ય છે). ઉપશમ, વિવેક સંવર, ભાષાસમિતિ, ૬ કાયના જીવ ઉપર કરૂણાભાવ, ધમજનની સંગત, ઇન્દ્રિયનું દમન, અને ચારિત્રને પરિણામ (એ શ્રાવકનાં કર્તવ્ય છે). સંઘ ઉપર બહુમાન, પુસ્તક લખાવવું, શાસનની પ્રભાવના કરવી, જીનશાસનને વિષે અનુરાગ કર, અને નિત્ય સુગુરૂના વિનયમાં તત્પર રહેવું (એ શ્રાવક કર્તવ્ય છે). ૧૧-૨૦ છે
ઉત્તમ શ્રાવક પિતાના હૃદયમાં એવી ઈચ્છા રાખે કે આ નવવિધ પરિગ્રહનો ત્યાગ કરી સંયમને ભાર ગ્રહણ કરી નિદાન રહિત એવી સંખણા કયારે કરું! વળી, શ્રાવક કપૂર ધૂપ અને વસ્ત્ર ઈત્યાદિ ક વડે પુસ્તકની.
૧ આ ૧૬ મી ગાથાથી ૨૦મી ગાથા સુધીમાં સનીના સઝાય ગણાટ છે. '
૨ ચાલુ મન્નહજણાણુની સજઝાયની છેલ્લી ગાથાના ઉત્તરાર્ધમાં અને આ ગાથાના ઉત્તર ધમાં પાઠભેદ છે.
૩. નિયાણુરહિત,
