________________
૧૩૧ તે ( લિંગ ધારી) મુનિએનું સ્વરૂપ બીજી કઈ રીતે જાણત! ! ૨૯૧–૩૦ ૦ છે
આ દુષમ કાળમાં તે જે આગમમાં કહ્યા પ્રમાણે યથાર્થ પ્રરૂપણ કરે, તે પ્રમાણે સદંહે અને યથાશક્તિ આચરે તે તે સાધુ પણ ત્રણ લેકને વંદનીય છે. સમ્યકત્વરૂપી રત્ન સહિત, ગીતાર્થ, સર્વ શાસ્ત્રના અભિપ્રાય –નયમાં કુશલ, ધર્મને અર્થે વેષ ધારણ કરનારા, આસ્તિક્ય ( શ્રદ્ધા) રૂપ આભરણવડે વિભૂષિત સર્વ અંગવાળા, પ્રવચનમાર્ગને અનુસારે ઉત્તમદષ્ટિવાળા, દષ્ટિવડે પોતાના દોષ દેખનારા, અને શક્તિ પ્રમાણે અનુષ્ઠાન કરનારા એવા સંવિજ્ઞ મુનિઓ ત્રીજાપક્ષને ( સંવેગપાક્ષિકપણને ) ધારણ કરનારા છે. ઉત્તમ ચારિત્રવાળે સાધુ શુદ્ધ છે, અને ગુણવાન એ શ્રાવક પણ શુદ્ધ છે અને સંવિજ્ઞપક્ષની રૂચીવાળે અવસન્નચારિત્ર કિયાવાળે ( શિથિલ ચારિત્રી ) સાધુ પણ શુદ્ધ છે (કારણ કે તે સંવિઝપાક્ષિક છે) છે સંજવલન કષાયોના ઉપશમ ભાવ થયે પંચમહાવ્રતધારીએ પરંતુ અવસન્ન-શિથિલાચારી થયા હોય તે પણ તેઓ શ્રદ્ધાદિ ગુણે યુક્ત હોય છે. તેઓ હદયમાં સિદ્ધાન્તના
૧. લિંગધારીઓને સાધુવેષ આજીવિકા માટે છે, અને સુવિહિત સાધુનો વેષ સ્વપોપકાર રૂપ ધર્મ માટે છે–ઈતિ ભાવ:
૨. અહિં આવા પ્રકારના ઉત્તમ સાધુઓને પણ ત્રીજા પક્ષમાં સંવિપક્ષમાં ગયા છે, તે વિશેષતઃ અપ્રમત્ત અને ઉગ્રવિહારી સંવિજ્ઞમુનિઓની અપેક્ષાએ સંભવે. ( અહિં ૩૨ થી ૩૧૦ સુધીની ૯ ગાથાઓ સંવિજ્ઞપાક્ષિક મુનિની છે).
