________________
પ્રસ્તાવના
गुणाः पूजास्थानं न च लिङ्गं न च वयः ગુણની કિમતમાં લિંગ કે ઉમર જેવાતી નથી. વિનયવિજયજી મહારાજ જૈન સમાજના સાધુગણમાં એક તારક સમ હતા. દુઃખગર્ભિત કરતાં જ્ઞાનગર્ભિત વૈરાગ્ય જ વધુ પ્રશંસાપાત્ર છે. કંચન-કામિનીને ત્યાગ કરી તેમણે પરમ શાંતમૂર્તિ બાળબ્રહ્મચારી શ્રી વિજયકમળસૂરીશ્વરજી પાસે દીક્ષા ગ્રહણ કરી હતી.
શાંત સ્વભાવ એ એમના જીવનનું મુખ્ય લક્ષ હતું અને તેને કારણે તેમના વિહારક્રમમાં કઈ સ્થળે કલેશ કે કુસંપના બીજ ઉદ્ભવ્યા નથી. તેમને નકામી કુથલી કે બેટી વહીવટ ખરી ગમતી નહિ. પિતાની આવશ્યક ક્રિયામાંથી નિવૃત્યા બાદ પઠન-પાઠનાદિમાં મગ્ન રહેતા. જીવનના ઉત્કર્ષ માટે ચેગ એ આવશ્યક છે એમ સમજીને તેઓ
ગાભ્યાસમાં વિશેષ પ્રીતિ ધરાવતા અને ગી પુરુષના સમાગમમાં અવારનવાર આવતા. ગનિષ્ઠ શ્રી વિજયકેશરસૂરીશ્વરજી, મુનિશ્રી પદ્યવિજયજી મહારાજ તેમજ પંડિત લાલન વિગેરે ગરસિકેના સહવાસમાં આવીને વેગમાં આગળ વધવા પ્રયત્ન કરતા.
સં. ૧૭૬ થી ૧૯૮૮ સુધીના એકધારા બાર માસા જામનગરમાં કર્યા છતાં કોઈને પણ અપ્રીતિનું કારણ બન્યા
