Page Text
________________
શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથને ગુજરાતી ભાવાનુવાદ
૪૫૫ બાળકેએ જોયા. (મુનિને જોઈને) તેમને શુભ ભાવ ઉત્પન્ન થયે. આથી તેમણે સાધુએને ઉપયોગમાં આવે તેવા અને તે દેશ-કાળને યેાગ્ય એવા દૂધ વગેરે દ્રવ્યોથી સાધુને સત્કાર કર્યો. કેટલાક સમયમાં મુનિને ઈચ્છિત નગરના માર્ગે પહોંચાડ્યા. તેમના ભદ્રિક ભાવથી આકષાર્થેલા મુનિએ તેમને ઉચિત ધર્મોપદેશ આપ્યો. તે ઉપદેશ તેમને ભાવથી પરિણમ્યો. તથા ભવ્યત્વથી તેમને સમ્યક્ત્વની પ્રાપ્તિ થઈ.
કેવળ તે ચારમાં બેને મુનિ પ્રત્યે કંઈક જુગુપ્સાને પરિણામ થયો. કાલાંતરે ચારે સમ્યકત્વ સહિત પરલોકમાં ગયા. તેથી વૈમાનિકદેવપણે ઉત્પન્ન થયા. દશાર્ણદેશમાં આવેલા શ્રીહદનામના ગામમાં શાંડિલ્ય નામને બ્રાહ્મણ હતા. તેની યશોમતી નામની દાસી હતી. વિનય વગેરે ગુણેથી આકર્ષાયેલા તે બ્રાહ્મણે તેને પત્ની તરીકે સ્વીકારી. દેવલોકમાં ગયેલ તે ચાર જેમાં જે બે જ જુગુપ્સાવાળા બન્યા હતા તે બે છે તેમના આયુષ્યને ક્ષય થતાં દેવલેકમાંથી ચ્યવને યશોમતીના ગર્ભમાં યુગલ (=જોડિયા) પુત્રપણે ઉત્પન્ન થયા. ઉચિત સમયે બાલ્યભાવને ઓળંગી ગયેલા તે બે કઈ વાર ખેતરની રક્ષા માટે અટવીમાં ગયા. ત્યાં તે બે વડલાના વૃક્ષની નીચે રહ્યા હતા ત્યારે સૂર્ય અસ્ત પામ્યું. તેથી તે બે ત્યાં જ રહ્યા. ક્ષણવારમાં જ બંનેને નિદ્રા આવી ગઈ. તે જ વડની બખેલમાંથી નીકળીને સાપ તે બેમાંથી એકને કરડ્યો. કરડ્યો કરડ્યો એમ બોલતે તે જલદી ઉઠયો. તેના અવાજથી બીજે પણ જાગી ગયે. સર્પને જેવા માટે આમ તેમ હાથ નાખતા તેને તે જ સર્પ કરડ્યો.
વિષના વેગથી વ્યાકુલ ચેતનવાળા તે બંને પૃથ્વીપીઠ ઉપર પડ્યા. નીકળતી ઘણી લાળથી મલિન બનેલા મુખથી બિભત્સ તે બેન કેઈએ પ્રતિકાર ન કર્યો. બંને ક્ષણમાત્રમાં મૃત્યુ પામ્યા. પોતાના કર્મ પરિણામ રૂપ દોરડાથી બંધાયેલા તે બંને કાલિજર નામના ઉત્તમ પર્વતમાં કઈ મૃગલીના યુગલ મૃગબચ્ચા થયા. કામે કરીને બંને પૂર્ણ યૌવનને પામ્યા. પૂર્વભવના સહવાસથી બંને વચ્ચે અતિશય પ્રીતિ થઈ. એથી બંને સાથે ચરતા હતા, સાથે બેસતા હતા, અને સાથે શયન કરતા હતા. કેઈવાર ઉનાળો આવ્યો. તીવ્ર તૃષ્ણ અને તાપથી સંતાપ પમાડાતા તે બંને પાણી પીવાની ઈચ્છાથી નેતરવાળી નદી પાસે આવ્યા. ચંચળ આંખેથી ચારે બાજુ જોતા તેમણે નદીનું પાણી પીધું. પછી ઉતરતા હતા ત્યારે ગાઢ જંગલના ગહન પ્રદેશના અંતરે રહેલા અને જાણે પૂર્વનો વૈરી હોય તેવા એક શિકારીએ કહ્યું સુધી ખેંચેલા પ્રચંડ ધનુષ્યરૂપી દંડથી ફેકેલા બાણથી તેમને મર્મ પ્રદેશમાં વીંધી નાખ્યા, પ્રહારની વેદનાથી વિહલ શરીરવાળા તેમને પ્રાણેએ છોડી દીધા. આર્તધ્યાનના કારણે ફરી પણ મૃત
૧. મૃતગંગા=જ્યાં ગગાના પાણીને પ્રવાહ રેકાઈ ગયો હોય તે સ્થાન.
| SR No. | 022030 |
| Book Title | Shravakna Bbar Vrato Yane Navpad Prakaran |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Rajshekharsuri |
| Publisher | Vijaydansuri Jain Gyanmandir ane Paushadhshala Trust |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 498 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |