Page Text
________________
૩૧૬
- શ્રાવકનાં બાર વ્રતે યાને નરકાદિભવના દુખની વૃદ્ધિનું કારણ એવા વિષયે પ્રત્યે મારું મન વિરક્ત થયું છે. એથી મને રજા આપે, જેથી હું સાગરદત્તની પાસે ભવભયને નાશ કરનારી દીક્ષાને સ્વીકારું. તે સાંભળીને શેકથી વ્યાકુલ મનવાલા માતા-પિતા છેદાયેલા મૂળવાળા વૃક્ષની જેમ પૃથ્વીપીઠ ઉપર પડ્યા. કોઈ પણ રીતે ચેતના મેળવીને પુત્રને કહ્યું: હે વત્સ! બીજીવાર આ વચન અમને ન સંભળાવવું. માતા-પિતાને આવો આગ્રહ જાણીને તે મને લઈને તથા સર્વ સાવદ્ય પ્રવૃત્તિને અને ભોજનને ત્યાગ કરીને રહ્યો. તેથી માતા-પિતાએ તેને ભોજન કરવા માટે ઘણું કહ્યું છતાં તેણે ભોજન ન કર્યું, અને બીજા કોઈનું પણ વચન માન્યું નહિ. આથી તેમણે જિનશાસનમાં અનુરક્ત પરમશ્રાવક દઢધર્મ નામના શ્રેષ્ઠિપુત્રને બોલાવડાવ્યા. આવેલા તેને કહ્યું: હે વત્સ! અમારાથી દીક્ષા લેવા માટે અટકાવાયેલો શિવકુમાર મનને આશ્રય લઈને રહ્યો છે, અને ભેજનને પણ ઈચ્છતું નથી. આના કારણે શેકના વેગથી અમારું મૂલરહિત બનેલું મન જાણે ઉખડી રહ્યું છે. તેથી શિવકુમાર અંતઃપુરમાં કે ભવનમાં જ્યાં ક્યાંય રહ્યો હોય ત્યાં તેને બેલાવીને કઈ પણ પ્રકારે ભેજન કરાવ. દયધર્મો કહ્યું. એ પ્રમાણે કરું છું. પછી તે અંતઃપુરમાં રહેલા શિવકુમારની પાસે ગયો. નિસાહિ કહીને ઇરિયાવહી પ્રતિક્રમણ કર્યું. દ્વાદદશાવર્ત વંદન કર્યું. પછી મને (આપના અવ. ગ્રહમાં આવવાની) અનુજ્ઞા આપો એમ બોલતે પુજીને શિવકુમારની પાસે એગ્ય ભૂમિ ઉપર બેઠે. શિવકુમારે વિચાર્યું અહો! આ સાધુની જેમ મારે વિનય કરીને બેઠે, તેથી તેને આનું કારણ પુછું. આમ વિચારીને તેણે ઢધર્મને સાધુની જેમ વિનય કરવાનું કારણ પૂછયું. તેણે કહ્યુંઃ તું ભાવસાધુ છે, તેથી મેં તારે આ વિનય કર્યો. પછી તેને પૂછયું: તે ભજન શા માટે છોડી દીધું છે? શિવકુમારે કહ્યું. મેં યાજજીવ ઘરમાં રહેવાને ત્યાગ કરીને ભાવથી પ્રવજ્યા લીધી છે. દઢધમેં કહ્યું: હે કુમાર ! આ એગ્ય છે, પણ આહારનો ત્યાગ ચગ્ય નથી. કારણ કે શરીરનું મૂળ (=આધાર) આહાર છે. ધર્મનું મૂળ શરીર છે. મોક્ષસુખની પ્રાપ્તિનું મૂળ ધર્મ છે. તેથી આહારને લે. શિવકુમારે કહ્યુંઃ જે મુનિજનને પ્રાયોગ્ય આહાર મળે તે લઉં. ઢધમેં કહ્યું: ભાવસાધુ બનેલા તને હું તે આહાર મેળવી આપીશ ( =લાવી આપીશ). કારણ કે સાધુને કે આહાર કલ્પ, અને કે ન કલ્પે તેની વિચારણામાં હું કુશળ છું. તેથી શિવકુમારે ભજન લેવાનું સ્વીકાર્યું, અને કહ્યું પણ હું જાવજજીવ છઠ્ઠના પારણે છઠ્ઠ કરીશ, છટ્ઠના અંતે આયંબિલથી પારણું કરીશ. તેથી દઢધર્મ દરેક છઠ્ઠના પારણે આયંબિલનો નિર્દોષ આહાર લાવી આપતું હતું. દઢકુમારે તેના માતા-પિતાને કહ્યુંઃ કુમારને ભોજન કરાવ્યું છે. (=ભોજન કરવાનું નક્કી કરાવ્યું છે.) તેથી હર્ષ પામેલા માતા-પિતાએ નગરીમાં શ્રેષ્ઠ ઉત્સવ કરાવ્યો. શિવકુમાર ઉપવાસના દિવસેમાં જીવાદિ પદાર્થોની વિચારણાથી સારભૂત દેશના કરતો હતો. પત્ની આદિ લેકેએ આ પ્રમાણે રહેલા તેને ક્ષોભ પમાડવાના અનેક પ્રકારના ઉપાયો કર્યા, પણ મહાસત્ત્વવંત તે ક્ષોભ ન પામ્યો. આ પ્રમાણે છઠ્ઠના
| SR No. | 022030 |
| Book Title | Shravakna Bbar Vrato Yane Navpad Prakaran |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Rajshekharsuri |
| Publisher | Vijaydansuri Jain Gyanmandir ane Paushadhshala Trust |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 498 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |