Shravakna Bbar Vrato Yane Navpad Prakaran

SR No.: 022030
Original Sutra Author: N/A
Author: Rajshekharsuri
Publisher: Vijaydansuri Jain Gyanmandir ane Paushadhshala Trust
Publication Year: 1991
Total Pages: 498
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 15 MB

Page 117

૧૦૦
શ્રાવકનાં ખાર ત્રતા યાને
તેથી શ્રાવકે હર્ષ પામીને સાધુઓને વહેારવા માટે પધારવા વિનંતી કરી. સમય થતાં સાધુએ તેના ઘરે વહેારવા માટે આવ્યા. પિતાએ પુત્રીને કહ્યું: હે પુત્રી! તું જ સાધુઓને વહેારાવ. તેથી અલંકારાથી અલંકૃત અને સુશેાભિત તે વહેારાવે છે. જે—અષાઢ મહિનાના દિવસેા હોવાથી સાધુઓના શરીરમાં મેલ અને પરસેવા ઘણેા હતા. આથી ઘણી દુર્ગંધ આવતી હતી. વહેારાવતાં ધનશ્રીના નાકમાં આ ગંધ આવી. આથી તેણે વિચાર્યું: અહે। પૂજ્યાએ (=તીથંકરાએ ) નિર્દોષ ધર્મ કહ્યો છે. પણ જો આ સાધુએ પાણીથી સ્નાન કરે તો કયા દોષ થાય ? ત્યારબાદ તે આ લાકમાં કામ–ભાગાને ભાગવીને જુગુપ્સાની આલોચના અને પ્રતિક્રમણ કર્યા વિના મૃત્યુ પામી. રાજગૃહનગરમાં ગણિકાના પેટમાં ઉત્પન્ન થઇ. તે ગર્ભમાં હતી ત્યારથીજ ગણિકાને અતિ ઉત્પન્ન થઇ. તેથી તેણે કોઈને ખબર ન પડે તેમ ગર્ભપાતના અનેક ઉપાયેા કરાવ્યા. તે પણ આયુબ્ય ખલવાન હોવાના કારણે તે ન મરી. પછી જન્મ થતાં ગણિકાએ તેને દાસીપુત્રીને આપી, અને કહ્યું કે આને ક્યાંક મૂકી આવ. તેને જે સ્થાનમાં મૂકી તે સ્થાન અશુચિની દુર્ગંધથી અત્યંત વાસિત થઇ ગયું.
તે નગરમાં તે સમયે ભગવાન શ્રીમહાવીરસ્વામી પધાર્યાં. ભગવાનને પધારેલા જાણીને શ્રેણિકરાજા વંદન કરવા માટે સવ સૈન્ય સહિત ગા. તેની ગંધને સહન નહિ કરતા સૈન્યના આગળના માણસો ખીજા રસ્તે વળ્યા. ત્યારે શ્રેણિક રાજાએ પૂછ્યું કે આ લેાકેા ખીજા માગે કેમ જાય છે ? તેથી એકે કહ્યું: અહીં અત્યંત દુર્ગધવાળી એક બાલિકા પડી છે તેની દુગ્ ધ સહન ન થવાથી અન્ય માગે જાય છે. આથી રાજાએ કુતૂહલથી ત્યાં જઈને તેને જોઇ. રાજાએ વિચાર્યું': અહા ! આની રૂપસ...પત્તિ ઉત્તમ છે, પણ ગંધ આવી છે. તેથી જઇને ભગવાનને પૂછીશ કે કયા કર્માનું આવું ફૂલ છે? પછી શ્રેણિકે ભગવાન પાસે જઈને પરમ વિનયથી વંદન ". પછી બેસીને પૂછ્યું: હે ભગવન્ ! તે ખાલિકાએ પૂર્વભવમાં શું કર્યું કે જેથી રૂપસ પત્તિ યુક્ત હોવા છતાં દુગંધવાળી છે? તેથી ત્રણલાકના નાથે તેના પૂર્વભવ કહ્યો. હમણાં એ કમ ભાગવાઈ ગયું છે. પછી રાજાએ પૂછ્યું: તેની શી સ્થિતિ થશે? ભગવાને કહ્યું: હું શ્રાવક! આઠ વર્ષો પછી તે તારી મુખ્ય પત્ની થશે. હું તે કેવી રીતે જાણી શકીશ? ભગવાને કહ્યું: જ્યારે તને પાસાએથી જીતીને તારી પીઠ ઉપર વજ્ર મૂકીને બેસે ત્યારે તું જાણજે કે આ તે છે. પછી રાજા ધર્મ સાંભળીને ભગવાનને વંદન કરીને નગરમાં ગયા. તે પણ દુર્ગં ધ વિનાની બની. પછી કોઈ કારણસર ત્યાં આવેલા ભરવાડાએ તેને લીધી. રાજગૃહ નગ૨માં લઈ જઈને પત્નીને સાંપી. પત્નીએ તેને પુત્રી તરીકે સ્વીકારી. ગામમુખીના પુત્રે
૧. અહીં ભરવાડાએ ગામના મુખીને આપી, ગામના મુખીએ તેની પત્નીને આપી એમ સંબધ જોડવા જરૂરી ગણાય. કારણુ કે આગળ ગામમુખીના પુત્રે તેનું પાલન કર્યું, ગામમુખીની પત્ની સાથે નાટક જુએ છે. વગેરે સબંધ આવે છે. જો કે મજૂર શબ્દના ડિલ વગેરે અર્થ પણુ થાય છે. આમ છતાં મટ્ટુ શબ્દના ગામના મુખી અથ વધારે સંગત બને.