Page Text
________________
૮૮
શ્રાવકનાં ખાર ત્રતા યાને.
તેણે કહ્યું: સાવાહની અનુજ્ઞા છે, આમ છતાં જવાના સમયે સૂરિએ આવીને જાતે જ સા વાહને કહેવું. આ પ્રમાણે કહીને અને વંદન કરીને તેણે તે એ સાધુઓને જવાની રજા આપી. તે એ સાધુઓએ ( સ્વસ્થાને ) આવીને બધું આચાર્યશ્રીને કહ્યું. સ્વધર્મમાં તત્પર સૂરિ તે સ્વીકારીને સ્વસ્થતાથી રહ્યા.
ત્યારબાદ બીજા દિવસે ધન સાથ વાહે શુભ તિથિ, કરણ, યાગ અને નક્ષત્રમાં નગરથી નજીકના સ્થાનમાં પ્રયાણ કર્યું.. ત્યાં રહેલા તેના દર્શન માટે (=તેને મળવા માટે) આવેલા અને ઘણા મુનિએથી પરિવરેલા આચાર્યને ધન સા વાહે જોયા. ઊભા થઈ ને આસન આપવું વગેરે ભક્તિપૂર્વક વન કરીને પૂછ્યું: શું આપ પણુ મારી સાથે પધારશેા ? આચાયે પણ તેને કહ્યું; જો તમે અનુજ્ઞા આપે। । અમે તમારી સાથે આવીશું. ત્યારબાદ સા વાહે રસોઈયાને બેલાવીને કહ્યું: હું ભદ્ર! આ ઉત્તમમુનિઓને જ્યારે જે કંઈ અશનાદિ જોઇએ ત્યારે તે બધું કાઈ જાતના વિચાર કર્યા વિના આપવું. આ પ્રમાણે સાંભળીને આચાયે ફ્રી પણ કહ્યું: હું સા વાહ ! આ પ્રમાણે વિચારેલ (=વિચારીને અમારા માટે કરેલ) આહાર વગેરે અમને ન ખપે. કારણ કે જે આહાર વગેરે અમારા માટે ન કરેલું હાય, ન કરાવેલું હાય અને ન અનુમાઢેલું હાય, કિંતુ ગૃહસ્થે સાધુઓને આપવાના વિચાર કર્યા વિના પેાતાના જ માટે જે આહાર વગેરે કર્યુ. હાય તે સાધુઓને પ્રાયેાગ્ય છે. એટલામાં કોઈએ ખરેખર પાકી ગયેલાં, સુગંધી અને સુંદર આમ્રફલાથી સંપૂર્ણ ભરેલા થાળનું ભેટટું ધનને અર્પણ કર્યું. આ જોઈ ને હર્ષ પામેલા સા વાહે કહ્યું; હે ભગવંત! હમણાં પ્રાયેાગ્ય આ ફળેા લઈને આપ મારા ઉપર અનુગ્રહત કરી. આચાર્યે કહ્યું: હમણાંજ આપને આ પ્રમાણે જણાવ્યુ` છે કે, ગૃહસ્થાએ આહાર વગેરે પેાતાના માટે જે અનાવ્યું હોય તે અમને ખપે. હું ભદ્રે ! કંદ, ફૂલ, મૂળ વગેરે તે જે શસ્રથી અચિત્ત ન થયુ. હાય તેને સ્પર્શી કરવા પણ અમને પે નહિ, તે પછી. ભક્ષણ કરવું કેવી રીતે કલ્પે ? તે સાંભળીને તેણે કહ્યું: અહા ! આપનું વ્રત દુષ્કર છે! અથવા શાશ્વત સુખવાળા મેાક્ષ સહેલાઈથી પામી શકાતા નથી. આ પ્રમાણે જે કે રસ્તામાં જતા આપને અમારું કામ તા થાડુંક જ પડવાનું છે, તા પણ જે કંઈ કામ હોય તે અવશ્ય કહેવુ.... આ પ્રમાણે કહીને, પ્રણામ કરીને અને પ્રશંસા કરીને એણે સૂરિને જવાની રજા આપી. સૂરિ પણ ધર્મલાભ કહીને જીવરહિત શુદ્ધ ભૂમિમાં આવ્યા. ત્યાં સ્વાધ્યાય-ધ્યાનમાં તત્પર સૂરિ આખી રાત રહીને સવારે ધન સાવાહની સાથે ગયા.
તે વખતે વધેલા ઉનાળાના કાળ ભૂમિતલને ગરમ કરતા હતા, જલસ્થાનાને સુવી નાખતા હતા, તરસને વધારતા હતા, રસવાળા પદાર્થોના નાશ કરતા હતા= બગાડી નાખતા હતા. આવા સમયે સતત પ્રયાણા કરીને જતા સાથે વિવિધ જં ગલી પશુઓથી
| SR No. | 022030 |
| Book Title | Shravakna Bbar Vrato Yane Navpad Prakaran |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Rajshekharsuri |
| Publisher | Vijaydansuri Jain Gyanmandir ane Paushadhshala Trust |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 498 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |