________________
વૈરાગ્યરસાયણશતક
दंतमलकण्णगूहक-सिंधाणमलापुरिए दुढे । निच्चं असासयम्मि, खणमवि मा रमह देहम्मि ॥ ५४ ॥
દાંતનો મેલ, કાનનો મેલ, નાકનો મેલ અને લાળથી ભરેલા દુષ્ટ સ્વભાવવાળા અને હંમેશા અશાશ્વત આ દેહમાં ક્ષણવાર પણ રાગ ન કરો. ૫૪
पिच्छसि मुहं सनिलयं, सविसेसं राइएण अहरेण । सकडक्खं सवियारं, तरलच्छिं जुव्वणारंभे ॥ ५५ ॥
યૌવનના પ્રારંભમાં વિકાર અને કટાક્ષપૂર્વક યુવાન સ્ત્રીને જુવે છે અને વિશેષ કરીને લાલ હોઠથી શોભતા સ્ત્રીના મુખને જુવે છે. પ૫. पिच्छसि बाहिरमठें, न पिच्छसि अंतरंगमुद्दिद्धं ।
ખે મોદિરો તું, હા !! રોહિતી વાર્થ મૂડ ! એ હદ્દ છે
એના બાહ્ય સ્વરૂપને જુવે છે પણ અંદરના અશુચિભર્યા સ્વરૂપને કામવાસનાથી મોહિત થયેલો તું જોતો નથી. હા ! હા ! મૂઢ એવા તારું શું થશે ? પ૬.
पाडलचंपगमल्लिय-अगरुयचंदणतुरुक्कवामीसं । गंधं समोयरंतो, मुद्धो मन्नइ सुगंधोऽहं ॥ ५७ ॥
હે જીવ ! કમળ, ચંપો, મલ્લિકા, અગરૂધૂપ, ચંદન અને લોબાનથી મિશ્ર એવી ગંધને ધારણ કરતો, હું સુંગંધવાળો છું એમ મુગ્ધ બનેલો તું માને છે. પ૭
अच्छिमलो कन्नमलो, खेलो सिंघाणओ अ पूओ य । असुईमुत्तपुरीसो, एसो ते अप्पणो गंधो ॥ ५८ ॥
