________________
૧
“ઇંદ્રિયપરાજય શતક'
भीसणभवकंतारे, विसमा जीवाण विसयतिण्हाओ । जीए नडिआ चउदसपुव्वी वि रुलंति हु निगोए ॥ ८३ ॥
ભીષણ ભવાટવીમાં જીવોની વિષયતૃષ્ણાઓ વિષમ છે, કે જેનાથી પીડિત ચૌદપૂર્વધરો પણ નિગોદમાં લે છે. ૮૩.
हा विसमा हा विसमा, विसया जीवाण जेहि पडिबद्धा । हिंडंति भवसमुद्दे, अणंतदुक्खाई पावंता ॥ ८४ ॥
જીવોના વિષયસુખો વિષમ છે ! હા વિષમ છે કે જે વિષયોના રાગમાં ફસાયેલા જીવો અનંત દુઃખોને પ્રાપ્ત કરતાં કરતાં ભવસમુદ્રમાં ભટકે છે.૮૪.
मायींदजालचवला, विसया जीवाण विजुतेअसमा । खणदिट्ठा खणनट्ठा, ता तेसिं को हु पडिबंधो ॥ ८५ ॥
માયાવી ઈદ્રજાળ જેવા ચપળ અને ક્ષણમાં દૃષ્ટિગોચર થઈ ક્ષણમાં નષ્ટ થતાં વીજળીના ચમકારા જેવા જેવીના વિષયો છે. માટે એના ઉપર, શું પ્રીતિ કરવી ? ૮૫.
सत्तु विसं पिसाओ, वेआलो हुअवहो वि पजलिओ । तं न कुणइ जं कुविआ, कुणंति रागाइणो देहे ॥ ८६ ॥
કુપિત રાગાદિ દોષો દેહમાં જે ભયાનકતા કરે છે, તે શત્રુ, વિષ, પિશાચ, વેતાલ કે પ્રજ્વલિત અગ્નિ પણ નથી કરતો. ૮૬.
जो रागाईण वसे, वसंमि सो सयलदुक्खलक्खाणं । जस्सवसे रागाई, तस्स वसे सयलसुक्खाई ॥ ८७ ॥
જે રાગાદિને આધીન છે, તે સર્વ પ્રકારનાં લાખો દુઃખોને આધીન છે, રાગાદિ જેને આધીન છે તેને સકલ સુખો આધીન છે. ૮૭.
केवल दुहनिम्मविए, पडिओ संसारसायरे जीवो । जं अणुहवइ किलेसं, तं आसवहेउअं सव्वं ॥ ८८ ॥
