________________
૩૬
શતકન્નરોહ
કાદવયુક્ત જળમાં ખેંચાઈ ગયેલો હાથી સ્થળને જોવાં છતાં કિનારે આવી શકતો નથી; તેમ વિષયોમાં વૃદ્ધ જીવો સુધર્મમાર્ગમાં રક્ત બનતાં નથી. ૫૯.
जह विट्ठपुंजखुत्तो, किमी सुहं मन्नए सयाकालं । तह विसयासुइरत्तो, जीवो वि मुणइ सुहं मूढो ॥ ६० ॥
વિષ્ટાના સમૂહમાં ખેંચી ગયેલો કીડો જેમ સદાકાળ એમાં જ સુખ માને છે; તેમ વિષયરૂપી અશુચિમાં રક્ત મૂઢ જીવ પણ એમાં જ સુખ માને છે. ૬૦.
मयरहरो व जलेहि, तहवि हु दुप्पूरओ इमे आया । विसयामिसंमि गिद्धो, भवे भवे वच्चइ न तत्तिं ॥ ६१ ॥
પાણીથી સમુદ્ર ભરાવો જેમ મુશ્કેલ છે તેમ વિષયરૂપી માંસમાં લુબ્ધ બનેલ આ આત્માને તૃપ્તિ થવી મુશ્કેલ છે. ભવો ભવ વિષયોનો ઉપભોગ કરવા છતાં તે વૃદ્ધિ પામતો નથી. ૬૧.
विसयविसट्टा जीवा, उब्भडरूवाइएसु विविहेसु । भवसयसहस्सदुलहं, न मुणंति गयंपि निअजम्मं ॥ ६२ ॥
વિષયવિષથી પીડાયેલા આત્માઓ સમજતા નથી કે લાખો ભવોથી દુર્લભ એવો પોતાનો જન્મ; ઉદૂભટ રૂપ, રસ વગેરે વિવિધ * વસ્તુઓના રાગમાં ચાલ્યો જાય છે. ૬૨.
चिट्ठति विसयविवसा, मुत्तूणलजंपि के विगयसंका । न गणंति के वि मरणं, विसयंकुससल्लिआ जीवा ॥ ६३ ॥
કેટલાક આત્માઓ વિષયોને પરવશ રહે છે, જ્યારે કેટલાક લજજા પણ મૂકીને નિશંક (પાપના ભયવિનાના) બની જાય છે, વળી વિષય અંકુશથી ઘવાયેલા કેટલાય આત્માઓ મૃત્યુને પણ ગણતા નથી. ૬૩.
