________________
૨૩૬
શતકસંદોહ
જ્ઞાનરૂપ વિમાનમાં મુનિરૂપી ઈદ્ધ બેસે છે, હાથમાં ચારિત્રરૂપી વજ ધારણ કરે છે. સહજ : સમાધિરૂપી નંદનવનમાં તે મુનિરૂપી ઈદ્ધ સમતારૂપી ઈન્દ્રાણી સાથે અગાધ આનંદ કરે છે. ૧૦૩
કવિ જશવિજયે રચ્યો, દોધક શતક-પ્રમાણ; એહ ભાવ જો મન ધરે, સો પાવે કલ્યાણ. ૧૦૪
કવિ યશોવિજયે (ઉપાધ્યાયજી મ) દોધકછંદમાં સો લોક પ્રમાણ આ ગ્રંથ રચ્યો છે. આ ગ્રંથનો ભાવ જે મનમાં ધારણ કરશે તે કલ્યાણને પામશે. ૧૦૪
ખાના પીના સોવના, મિલના વચન વિલાસ; જયજય પાંચ ઘટાઈયે, ત્યૌ ત્યૌ આત્મપ્રકાશ.
ખાવાનું, પીવાનું, સુવાનું, હળવા-મળવાનું અને બોલવાનું આ પાંચ વસ્તુ જેમ જેમ ઘટાડીએ તેમ તેમ આત્મપ્રકાશ પ્રાપ્ત થાય. • વાંચનમાંથી તારવેલું.
