________________
શss
T
1 ગુણઠાણાને યોગ્ય અવિકલ અર્થાત્ પૂર્ણ વિધિઆચારવાળો યોગ હોય તે શાસ્ત્રયોગ કહેવાય છે અને શાસ્ત્રમાં બતાવેલા જે ઉપાયો તેનું અતિક્રમણ કરીને શક્તિના અધિકપણાથી ધર્મવ્યાપારયોગ આદરે તે ત્રીજો સામર્થ્ય નામનો યોગ છે. ૫ ,
રહે યથા બલ યોગ મેં, ઝહે સકલ નય સાર; ભાવજૈનતા સો લહે, વહે ન મિથ્યાચાર. ૯૬
યથાશક્તિ યોગબળમાં રહી જે સકલ નયનો સાર ગ્રહણ કરે છે. અર્થાત્ મધ્યસ્થપણું ધારણ કરે છે, તે મિથ્યાચારને ઈચ્છતો નથી અને તે જ ભાવજૈનપણું પામે છે. ૯૬
મારગ-અનુસારી ક્રિયા, છેદે સો મતિહીન; કપટ-ક્રિયા-બલ જગ ઠગે, સો ભી ભવજલ મીન. ૯૭
મોક્ષમાર્ગને અનુસરનારી જે જે શુભકિયાઓ શાસ્ત્રમાં બતાવવામાં આવી છે, તે શુભક્રિયાઓનો જે છેદ કરે છે, તે જીવ મતિહીન જાણવો. તેમજ કપટકિયાના બળથી જે જગતને ઠગે છે, તે પણ સંસાર સમુદ્રમાં મસ્યની જેમ પરિભ્રમણ કરે છે. ૯૭
નિજ નિજ મતમેં લરિ પરે, નયવાદી બહુ રંગ; ઉદાસીનતા પરિણમે, શાનીકું સરવંગ. ૯૮
એક એક નયનો વાદ કરનારા પોત-પોતાના મતમાં પરસ્પર ખંડન-મંડન કરીને લડી પડે છે. તે નયવાદીઓનો એકબીજાનો ઝઘડો જોઈને જે જ્ઞાની છે તે તો સર્વ રીતિએ ઉદાસીન-મધ્યસ્થભાવમાં લીન રહે છે. ૯૮
દોઉ લરે તિહાં ઈક પરે; દેખનમેં દુઃખ નાંહિ; ઉદાસીનતા સુખ - સદન, પર પ્રવૃત્તિ દુઃખ છહિ. ૯૯
