________________
૧૮૦
સમતાશતક
દુરદમ૨૮ મનકે જય કિયે, ઇન્દ્રિય જય ૨૯ સુખ હોત, તાતેં મનજય કરણકું, કરો વિચાર ઉદ્યોત. ૬૩
પ્રથમ દુર્દમ એવા મનનો જય કરવાથી જ ઇન્દ્રિયોનો જય સુખે કરી શકાય છે, માટે મનનો જય કરવા વિચારોનો ઉદ્યોત કરોસુંદર વિચાર કરો. ૬૩
વિષયગ્રામની સીમમેં ૩૦, ઈચ્છાચારિ ચરંત, જિનઆના અંકુશ કરી, મન ગજ બસ કરુ૧ સંત. ૬૪
હે સંતો ! વિષયોરૂપી ગામના સીમાડામાં ઈચ્છાનુસારે ફરતા મનરૂપી હાથીને શ્રીજિનની આજ્ઞારૂપી અંકુશથી વશ કરો. ૬૪
એક ભાવ મન પીનકો, જુઠ૭૨ કહે ગ્રંથકાર, યાર્ડે પવનહિ ૩૩ અધિક, હોત ચિત્તકો ચાર. ૬૫
મન અને પવનનું એકત્વ છે એવું જે ગ્રંથકારો કહે છે તે જૂઠું કહે છે કારણ કે ચિત્તનો ચાર-તેની ગતિ-પવનથી પણ અધિક છે. ૬૫
જામેં રાચે ૪ તાહિમેં, બિરચે (તે) કરિ૩૫ ચિત ચાર, ઈષ્ટ અનિષ્ટ ન વિષયકો, યું નિહર્યો નિરધાર. ૬૬
જેમાં મન રાચે છે તેમાં જ મન વિરકત થાય છે. તેથી વિષયો ઈષ્ટ કે અનિષ્ટ નથી પરંતુ ચિત્તની ભાવના ઈષ્ટ અનિષ્ટ છે. એ તું નિશ્ચયપૂર્વક માન. ૬૬
૧૨૮ દૂર્દમ. M. ૧૨૯ જગ. M.૧૩૦ સીમિં J. ૧૩૧ કરો. M. ૧૩૨ જૂઠ J. ૧૩૩ પવનહીતે. M. ૧૩૪ પામિ રાચિ. J. ૧૩૫ કરી. M. ૧૩૬ નિશ્ચય M.
