________________
શતકસંદોહ
ગમન, આસન, સ્થાનાદિ વડે કાયાને, સત્ય, પ્રિય અને હિતકર વચનોવડે વાણીને, તથા શુભધ્યાનવડે મનને શુદ્ધ બનાવે અને એ યોગશુદ્ધિ જાણીને તે અનુસાર ધર્મપ્રવૃત્તિ કરે. ૪૦
૧૦૪
અન્યમતે યોગશુદ્ધિનો વિચાર :
सुहसंठाणा अण्णे, कायं वायं च सुहसरेणं तु । सुहसुविणेहिं च मणं, जाणेज्जा साहु सुधिति ॥ ४१ ॥
(૧) કાયશુદ્ધિ : શુભ આકારથી (ઉન્માન-માન-ગતિની પ્રશસ્તતા દ્વારા) કાયાની શુદ્ધિ (૨) વચન શુદ્ધિ : ગંભીર, મધુર આદિ શુભસ્વર વડે વચનની શુદ્ધિ જાણવી. (૩) મનશુદ્ધિ : સફેદ પદાર્થોનું દર્શન, સમુદ્ર, નદી વગેરેમાં તરવું આદિ શુભસ્વપ્નો દ્વારા મનઃશુદ્ધિ શ્રેષ્ઠ છે; એમ જાણવું. ૪૧
ગુણસ્થાન (વ્રત) ગ્રહણની વિધિ :
एत्थ उवाओ य इमो, सुहदव्वाइसमवायमासज्ज । पडिवज्जइ गुणठाणं, सुगुरुसमीवम्मि विहिणा तु ॥ ४२ ॥
ઉપર પ્રમાણે પોતાની યોગ્યતાનો વિચાર કર્યા પછી શુભદ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ, ભાવને પ્રાપ્ત કરી સદ્ગુરુ પાસે વંદનાદિ, વિધિપૂર્વક, પોતાને યોગ્ય આગળની ભૂમિકાનાં વ્રતનો (ગુણસ્થાનકોનો) સ્વીકાર કરવો જોઈએ. ૪૨
वंदणामाई उ विही, णिमित्तसुद्धी पहाण मो ओ । सम्मं अवेक्खियव्वा, एसा इहरा विही ण भवे ॥ ४३ ॥
ચૈત્યવંદન, જિનપૂજન વગેરે વંદનની વિધિમાં પણ નિમિત્તશુદ્ધિની પ્રધાનતા છે; એમ જાણી નિમિત્ત શુદ્ધિની પણ અપેક્ષા અવશ્ય રાખવી જોઈએ, અન્યથા વિધિપૂર્વકની ક્રિયા ન થાય. ૪૩
