Page Text
________________
પુણ્યકર્મ બે પ્રકારના બધી ભૂલાઈ જવી જોઈએ, મહત્વ અને રાગાદિ આત્માના પરમાત્મભાવ સાથે શો સંબંધ? રોગો શમી જવા જોઇએ. એ રીતે વિશુદ્ધ ભાવના ઉ. - અહીં કર્મને-પુણ્યકર્મને ઓળખવા અને મનના સમર્પણથી ગુરુભક્તિ થાય, પછી જેવું છે. પુણ્યકર્મ બે જાતના, (૧) સંક્લિષ્ટ પરમાત્માસાથે સમાપત્તિ વગેરે આવ્યા વિના રહે ભોગનું પુણ્ય અને (૨) અસંક્લિષ્ટ ભોગનું પુણ્ય. નહિ. એવી ગુરુભક્તિમાં ગુરુને મન-હૃદય સમર્પી સંક્ષિણ ભોગનું પુણ્ય સુખભોગનાં સાધન આપે, દીધું, તો જીવનમાં ગુરુ જ એવા સર્વેસર્વા થઈ જાય પરંતુ તે સંક્લેશવાળા ભોગનાં સાધન; અર્થાત્ એ કે બધી વાતમાં ગુરુને જ આગળ કરાય. ચારિત્ર સુખભોગવખતે ચિત્તમાં સંક્લેશયાને તીવ્ર રાગકેમ લીધું ? ગુરુ તારણહાર છે, માટે ગુરુની સર્વે આસક્તિ-મમતા વગેરે આવે. એથી ઉલટું સર્વા આરાધના કરવા ચારિત્રલીધું. સંસારમાં રહીને અસંક્ષિણ ભોગના પુણ્યથી સુખભોગની સામગ્રી એ ન થઇ શકે. પ્રતિક્રમણ કેમ કરો છો ? મળે, ત્યાં સુખભોગ તીવ્ર રાગાદિના સંકલેશ પ્રતિક્રમણથી પાપક્ષય કરવો જોઇએ, એવો ગુરુનો વિનાનો હોય, દા.ત. અનુત્તરવાસીદેવતાને સુખઆદેશ છે માટે, અથવા પ્રતિક્રમણથી નિષ્પાપ ભોગની સામગ્રી બહુ ઊંચી; છતાં એમને સુખથઇએ, તો જ ગુરુની શુદ્ધ દિલથી આરાધના થાય ભોગમાં જરાય સંક્લેશ ન હોય. એમ તીર્થંકર એ માટે. એમ સ્વાધ્યાય કરાય, ત્યાં ગુરુનો ઉપકાર નામકર્મ અને એની સાથેના ઉચ્ચગોત્ર-યશબહુ યાદ આવે. અહો ! ગુરુદેવનો કેવો મહાન આદેય-સૌભાગ્યાદિ પુણ્યકર્મ એ એવા ઉચ્ચ ઉપકાર, કે મને શાસ્ત્રઅધ્યયન કરાવ્યું અને એમણે અસંક્ષિણ ભોગનાં પુણ્યકે એથી મળતા સુખમને શાસ્ત્રપારાયણ ચીધ્યું. તાત્પર્ય ગુરુભક્તિમાં ભોગ વખતે લેશમાત્ર રાગાદિનો સંક્લેશ ન હોય. મન વિશુદ્ધભાવનાથી ગુરુને એવું સમર્પિત થઇ ગયું ઉચ્ચગોત્રકર્મ બીજાપર પ્રભાવ પાડે. દા.ત. ઉચ્ચ હોય, કે “શી વાત ગુરુ!” ગુરુ જ સર્વેસર્વા આરાધ્ય ગોત્રવાળા વેપારીથી ઘરાક એવા પ્રભાવિત હોય, બની જાય.
કે એની પાસે માલ લેવા દોડ્યા આવે. એમ આ બને ત્યારે સમાપત્તિ આદિ નીપજે, યશનામકર્મથી લોકમાં યશ પામે. પછી ત્યાં ભગવાનની ધ્યાનજ નિત સ્પર્શના થાય, તેમ જ ગુણનો ય સવાલ નહિ. ગુણ ન હોય, છતાં એનાથી તીર્થંકર નામકર્મ આદિ ઉત્કૃષ્ટ પુણ્યકર્મ યશનામકર્મ જોર કરતું હોય, તો લોકમાં યશ પામે. ઊભા થાય ને એના વિપાકમાં તીર્થંકર-ભાવ- એમ આદેયનામકર્મથી એનું વચન લોકને ગ્રાહ્ય પરમાત્મભાવ ઊભો થાય, એટલે એ જ ભગવર્ન થાય, પછી ભલે યુક્તિવાળું બોલતાં ન આવડતું દર્શન થયું, સ્વયં ભગવત્સાક્ષાત્કાર થયો. એ થાય હોય. એટલે તો કેટલાક વડીલ યાનાનડિયા એવા તો અવશ્ય મોક્ષનીપજે. આ બધું ગુરુભક્તિમાંથી આદેયકર્મના પુણ્યવાળા હોય છે, તો ભલે બોલે નીપજે છે, માટે કહેવાય ગુરુભક્તિના પ્રભાવથી બિલકુલ સીધું સાદું અને થોડું, છતાં લોકને એ ગ્રાહ્ય ભગવદર્શન જન્મે છે, જે મોક્ષનું જ એક કારણ માન્ય થાય છે. એમ સૌભાગ્યનામકર્મથી એના છે, મોક્ષનું અવધ્ય-અમોઘ કારણ છે. પગલાં સૌને ગમે. ચારે બાજુથી ‘આવો આવો અહીં એક પ્રશ્ન થાય, -
થાય. પછી ભલે એ સેવાનકરતો હોય ત્યારે સેવા પ્ર. - તીર્થંકર નામકર્મ તો પુદગલ વિપાકી બહુ કરનાર હોય, પણ જો એનામાં આ પુણ્યની કર્મ છે, પુદ્ગલપર પોતાનો પ્રભાવ દેખાડે, તો એનો ખામી હોય, તો એના પગલાં બીજાને નહિ ગમે.
| SR No. | 020954 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 342 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 40 MB |