Page Text
________________
s
મિથ્યામતિ શું કરવું? અજ્ઞાનદશા અને મિથ્યામતિ સ્વરૂપ અતિમોહથી સુર્વવૃધ્યા માન-માવાર્ષિતા: લિંવવિત્યાદ મૂઢ બનેલા જીવો હંમેશા સંક્ષિણ દશામાં વર્તે છે, છૂdhvqયકિવ છું- તસ્યા: ડૂએમને ચિત્તના પ્રબળ સંલેશો પીડતા હોય છે. યT:-વ્યન્ત તિ ડૂચા:, માલિશબ્દાતીવ્ર મિથ્યાત્વ અને કષાયો એ ચિત્તને પીડતા હોય મિતુમનાશિવપરિપ્રસાદના છે, તેથી એ સંક્લેશ કહેવાય છે.
ટીકાર્ય અને એ રીતે આવાઓનું શું? તે સંક્લેશવાળું ચિત્ત સંક્ષિણચિત્ત કહેવાય. કહે છે. સંક્લેશ ઓછા થાય, તો વિશુદ્ધિ આવે. જેટલા ગાથાર્થ (એમને) સદા ખરાબ કૃત્ય એ પ્રમાણમાં સંક્લેશ-સંક્ષિણતા ઓછી કરાય, કર્તવ્ય લાગે છે. ને કર્તવ્ય એ ખરાબ કૃત્ય લાગે છે એટલા પ્રમાણમાં વિશુદ્ધિ-વિશુદ્ધતા આવે. (એ) ખરજવાને ખણનારનીજેમ સુખની બુદ્ધિથી
અહીં અતિપ્રબળમોહ જીવને નરદમ દુઃખ (દુઃખરૂપ વસ્તુ) માં આકર્ષાય છે. સંક્ષિણ મતિવાળો-સંક્ષિણ ચિત્તવાળો રાખે છે. ટીકાર્ય : કુકૃત્ય” અર્થાત્ જીવહિંસા ને એ સંસારની વિટંબણાઓથી ઉભગવાઇનહિ. એને આરંભસમારંભ આદિ (દુષ્કૃત્ય એમને) મોહથી કહો, “અલ્યા ભાઈ! સંસારની આટલી બધી કર્તવ્ય લાગે છે, અને અહિંસા ને આરંભત્યાગ વિટંબણાઓથી તમને ત્રાસ નથી થતો? સંસાર આદિ હંમેશા અપકૃત્ય જેવા લાગે છે. (એ પણ) પરથી દિલ ઊઠી નથી જતું?” ત્યારે એ કહેશે, મોહથી જ, 'દુઃખે એટલેકે આરંભ-સમારંભાદિ
એમાં ત્રાસ શાનો થાય? એ તો સમજી જ માં “સુખધી’ -સુખબુદ્ધિથી આકૃષ્ટ આકર્ષિત, રાખવાનું છે કે સંસાર એટલે વિટંબણા તો હોય, કોની જેમ? તોકે છૂ કંડૂયકામિનીજેમ’ ‘કહ્’ પરંતુ એમાં સારું સારું ખાવા-ભોગવવા મળે છે એટલે કે ખસ-ખરજવું. તેને “કંડૂયક’ અર્થાત્ ને?’ કેટકેટલી જાતનાં સુખ ભોગવવા મળે છેને? ખણનારા, આદિ શબ્દથી કૃમિથી પીડાતા અને પછી બીજી મુશ્કેલીઓનું દુઃખ શાનું કરવાનું? ઉર્દુ અગ્નિને સેવનારા કોઢવાળા લેવા. એમ દુઃખકરી કંટાળીને ભાગીએ તો સુખેય જાય વિવેચનઃ જન્મ-મૃત્યુઆદિ વિંટબણાઓથી અને શોષાઈ જઇએ. સમુદ્રના માછલાં સમુદ્રની ભરેલા સંસારથીનહિ ઉભગનારાનું સ્વરૂપ કેવું હોય અંદરના સંઘર્ષથી કંટાળી ભાગીને સમુદ્રની બહાર છે? તોકે, એવાજીવોને કુકૃત્ય-અપકૃત્ય-દુષ્કૃત્ય નીકળી જાય તો સુકાઈ જ જાય ને? આ એમની એકૃત્ય-કર્તવ્ય લાગે છે. દા.ત. પ્રાણાતિપાત યાને અતિમોહદશા!
જીવહિંસા કર્તવ્ય લાગે છે, એમ આરંભ-સમારંભ આમ અતિમોહ મૂઢતાથી એમની આદિકર્તવ્ય લાગે છે, આદિ શબ્દથી એ સૂચવ્યું મિથ્યામતિ શું કરાવે છે, તે હવે કહે છે,- છે કે અસત્યવગેરે પણ કર્તવ્ય લાગે છે. મનમાં तथा चामीषां किम् ? इत्याह,
એમ સમજી રાખ્યું હોય છે કે, “સંસાર માંડીને ચં ચામતિ, વંચાત્યવત્સા બેઠા, એટલે બધું કરવું જ જોઈએ. પછી પૈસા ય સુહેતુથવાઈ, ફૂટૂથરિવાટના જોઇએ, એ ઊભા કરવા બધું કરવું પડે, જીવો ય
jત્યં-પ્રાણાતિપાતામઃિ મમાપ્તિ મરે અને જુઠુંબોલાય, આજના કાયદાકેવા છે? મોદીત, વંચહિંસાડનારત્મવિગત્યવત્સ- માણસ સીધો ચાલે તો ભૂખે મરવાનો જ અવસર સાડમતિમોદાવાતુ-સમાવી સુથિયા- આવે. આજે સાચાની દુનિયા નથી ને દયાની ય
| SR No. | 020954 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 342 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 40 MB |