________________
बोलाव्या तेहवे तेणे कह्यो शम्हे मंत्रवादी मंत्र वले १ भूतशावे ते नंगर मांहि नमे अशिव मृगी शमावे , तिणे राजा पूयो तुमाराभूत के हवाडे, तारे पहिलो मंत्रवादी बोल्यो राजन् ! माहरोनूत शतिरूपवंत सिद्धबे पणि ते भूतने उंची दृष्टकरी साहमुंजोवे ते मरे, भूतने देखी नीचा होवे तेहना रोग जाय निरामय थाय, एबचनसुणी रा जायें ते विसा एहनी खप नथी। बीजो मंत्रवा दी बोलाव्यो तेकहे माहरोन्नत अतिही कुरूप के पिण तेहने देखी हसेनही अनेस्ततिकरें ते नीरो गहुवे जे निंदाकरे ते मरे, राजाये ते पणि विस ज्या ॥२॥त्रीजो मंत्रवादी बोलाव्यो तेकहै महारो भूत कुरूप पणि रूडीदृष्टे तथा पाडूई दृष्टे साहमो जोवे तथास्तुतिकरे निंदाकरे तोपिण तत्काल रो गथी मूंकाय एवचन सांजली राजा संतुष्ट थयो अने राजाय ते पंडित मान्यो तेणे नगरमांहिथी रोग दूर कीg, ते जे साधुहोय ते त्रीजा नूतनी परे स्तुति अनें निंदा आपणी सांभली रोगद्वेष नक रवो, जैरागद्वेष न करस्ये ते त्रीजानूतनी परे पूज्य थासे, इति त्रणभूतकथाः ॥ २ ॥
इंद्री दमेथी सुख अपजे अथवा व्रत सुहपाले थी सुख ऊपजे तेजपरे चोरोंनी तथा चोरना ना यकनी रात्रिभोजननी कथा कही नायके रात्रि नोजन न कया तो सुख पाम्यो वाकीरा सर्व मरण
