________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandie
मास्था
xxxxxxxxxxxx
सानुबाद ॥४९५४
EXXXXX
४ स्थानकाम्ययने उद्देशः ३ आहरणभेदाः
अत्तउवन्नासंमि य, तलायभेयंमि पिंगलो थवई ।
अणिमिसगेण्हणभिच्छुग, दुरुवणीए उदाहरणं ॥ १९३॥ आ अढी गाथा प्रायः उक्तार्थ छे. आहरणतदोष कह्यो, हवे उपन्यासउपनय कहेवाय छे, ते चार प्रकारे छे-तेमां 'तब्वत्थुए'-* त्ति वादविडे स्थापन करायेल साधनरूप वस्तु छ तेज उत्तरभूत वस्तु छ जे उपन्यासोपनयमां ते १ तद्वस्तुक अथवा ते जअन्यवडे स्थपायेल वस्तु ते तद्वस्तु, ते ज तद्वस्तुक, ते वस्तुयुक्त उपन्यासउपनय पण तद्वस्तुक कहेबाय छे. आगळ पण एमज जाणवं. जेम कोईक कहे छ के-समुद्रना किनारा उपर एक महान वृक्ष छे, तेनी शाखाओ जळ अने स्थळ उपर रहेली छे. तेना जे पांदडां जळमां पडे छे ते जळचर जीवो थाय छे अने जे स्थळमां पडे छे ते स्थळचर जीवो थाय छे. अन्य (प्रतिवादी) वादीए स्थापित वृक्षना पत्र-पतनरूप वस्तुने ग्रहण करीने ज तेणे कहेला वाक्यनुं खंडन करे छे, परंतु जे पत्रो मध्यमां पडे छ तेओनी शी स्थिति ? ते कहो. आ युक्तिमात्र उत्तरभूत तद्वस्तुक उपन्यासउपनय छे. ज्ञात-दृष्टांतना निमित्तपणाथी आनुं जातपणुं छे. अथवा आ ज्ञात यथारूढ ज छे. ते कहे छे-आनो प्रयोग आ प्रमाणे छे-जल अने स्थलमा पडला पत्रो, जल अने स्थलना मध्यमां पडेलां पत्रनी जम जलचरादि जीवोरूप संभवतां नथी, जल अने स्थलमां पडेला पत्रोने जलचरत्वादिनी प्राप्तिनी जेम ते बन्नेना मध्यमां पडेला पत्रोने उभय (जलचर-स्थलचरमिश्रित) रूपनो प्रसंग आवशे; परंत उभयस्वरूप जीवो तो स्वीकारेला नथी. अथवा जीव आकाशनी जेम अमूर्तपणाथी नित्य छे. आवी रीते वादीए को
॥४९५॥
For Private and Personal Use Only
