________________
२१३ नारंमेवा पमत्तेय । वसहेवा जाय थामए ॥ कुंजरोश्व सोमीरे । सीहोवा उमरिस्सए ॥७॥ सायरोश्व गंजीरे । चंदे श्व सोमलेसए॥ सूरोवा दित्त तेयल्ने । हेमंवा जाय रूवए ॥५॥ सव्वं सहे धरित्तिव्व । सायरंबुव्व सबहे ॥ सुहुय हुयासुव्व । जलमाणेय तेयसा ॥१०॥ वासी चंदण कप्पेय । समाणे लोढुं कंचणे ॥ समे पूया वमाणेसु । समे मोके नवे तहा ॥११॥ नाणेणं दंसणेणंच । चरितेण मणुत्तरे ॥ आलएणं विहारेण । मद्दवेण ऊवेणयं ॥१२॥ लाघवेणं च खंतीए । गुत्ती मुत्ती अणुत्तरे ॥ संजमेण तवेणंच । संवरेणं मणुत्तरे ॥१३॥ अणेग गुण सयाइने । धम्म सुक्काण जायए॥ घाश्कएण संजाए । अणंतवर केवली ॥१४॥ वीयराएय निग्गंथे । सव्वन्नू सव्वदंसणे ॥ देविंद दाणविंदेहिं । निव्वत्तिय महा महे ॥१५॥ सव्व नासाणुगाएय । नासाए सव्व संसए॥ जुगवं सव्व जीवाणं । निंदिन निन्न गोयरे ॥२६॥ हिए सुहेय निस्सेय । कारए सव्व पाणिणं ॥ महव्वयाणि पंचेव । पन्नवित्ता सनावणे ॥१७॥ संसारसायरं बुद्ध । जंतु संताण तारए ॥
