Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
रस्सी जल गई
૪૩૯
हर्रा लगे न.
એનો જેટજેટલીવાર વ્યય કરે એટએટલીવાર (એ ઊતરતું નીકળતાં) રડ્યા જ કરવાનું રહેવાનું પણ મોંધું ખરીદ્યું હોય એને (કદાચ જ એ ઊતરતું નીકળ્યું હોય તો) એક જ વાર રડવાવારો
આવવાનો. રસ્તી જનારું, સુંઠ છૂટી દોરડી બળી પણ ઍટ
ન ગઈ. દિન લિપલા દૂ બની, ગો થોડું લિન સોયા રહીમ કવિનું કહેવું છે કે થોડા દિવસની) વિપત્તિ પણ આવકારદાયક છે કારણ કે મિત્ર શત્રુ અને મદદગારની ઓળખ વિપત્તિકાળમાં જ થાય છે. પાન સડેન, સપના ને રાણી રૂઠે તો
(રાજા પાસેથી) પોતાનો (રાજા પાસેથી) સો (સૌભાગ્ય આભૂષણ) લઈને રહેશે પણ પ્રજાનું કંઈ લઈ (એટલે કે બગાડી) નથી શકતી. રામ મિનારૂં કોફી, ઉમંથા રા છi રામે (ઈશ્વરે) (પતિપત્નીની કે મિત્રમિત્રની) જોડી મેળવી છે જેમાં એક અંધ છે તો અન્ય કોઢરોગવાળું
છે-જેવા સાથે તેવાની જોડી છે. રાંડ જે પૈર મુનિ ના, “ ના વાહન -
લી' સધવા સ્ત્રી જો વિધવા પાસે પગે પડી આશીર્વાદ લેવા જશે તો વિધવા કહેશે, “હે બહેન ! તું મારા જેવી (વિધવા) થઈ જા !' તે , મને સમાચાર સાથે રોતો જાય એ મુઆની જ ખબર લાવે. નકડી વત્ર યંત્ર ના લાકડીના જોરે વાંદરું
નાચે. ભયથી કામ થાય. ના જે ભૂત વાતો તે નહીં માનો લાતોનું ભૂત
વાતોથી નથી માનતું. નિવૃત સુથાર, રવિ રાદૂ ચીતરવા ગયા
ચંદ્ર પણ ચીતરાઈ ગયો રાહુ. નોનો કાટતાાલોઢાને લોટું જ કાપે. વહેમ રવા નુમાન પાસે નહીં હૈ વહેમનું
ઓસડ લુકમાન જેવા કાબેલ હકીમ પાસે પણ નથી. વા તો નારિ,
નાનાએ સોનાના આભૂષણને ગળાવી નાખવું જો એ પહેરવાથી કાન તૂટતા હોય. વિધવા નિરવ વો મેટાવિધાતાનું લખ્યું
હોય તે કોઈ મિટાવી નથી શક્ત. સવ થાન વાવ પti બધું ધાન રૂપિયે બશેર. સન પ ો મા હોવાસ્વાભાવિકપણે પાકે તે મધુર હોય.
સફ મોતવન, મવડરદેશ?સ્વામી
જ કોટવાળ (રક્ષક) હોય પછી ડરવાનું શા માટે? સંપ તો ના થા, મવ નર વીટને તે વેચા
નામ? સાપ તો ચાલ્યો ગયો, હવે એ ચાલીને જે લીટો મૂકતો ગયો એને મારવાથી શો લાભ ? સૉપ મી પર ગાય ગૌર ત્રાડી બી ના ન સાપ
મરે કે ન લાઠી તૂટે એમ કરવું સારું. સિર મુફતે હી મોજો પડે માથું મુંડાવ્યું તો કરા પડ્યા. અભાગિયાને દુ:ખ જ વાટ જોઈને હેરાન કરતું હોય છે. માથે થતી ખોડાની પીડા નિવારવા મુંડન કરાવ્યું તો વરસાદે કરારૂપે વરસીને ટાલને પીડા પહોંચાડી. નથી જુની રેલી નહનિતા સીધી આંગળીએ
ઘી નથી નીકળતું. નિણ સર્વશી, હરિજી મન કા સાંભળીએ સોનું પણ કરીએ મનનું કહ્યું જ. જૂના પશ્ચિમ રે વિન ડેમાયા ? સૂર્ય ક્યાંથી
પશ્ચિમમાં ઊગ્યો ? સોના ના 1 નુષ નાને વસોનાને જાણીએ કસી (કસોટીથી) અને માણસને જાણીએ વસી. (એની સાથે વસવાટ કરીને). સૌ સાથીને પ મતા સૌ શાણાનો એક મત. સૌ સુનાર , વ નોદાર વ સો ઘા સોનીના
પણ લુહારનો તો એક જ ઘા. હંસા થે તો વુિં , વ મ લવારા જે હંસ
હતા (વિવેકી હતા) તે ઊડી ગયા ને હવે બાકી રહેલા કાગડા દીવાન (એટલે કે અધિકારી) બની
ગયા. हाकिम की अगाड़ी और घोड़े की पिछाड़ी। હાકિમ હોય એની આગળ રહેવું અને ઘોડો હોય
તો એની પાછળ રહેવું એમાં હાનિ જ રહેવાની. હાથ વજન તો મારી ક્યા? જે સ્ત્રીએ હાથમાં કંગન ધારણ કરેલ હોય એને માટે આરસીનું કોઈ
મહત્ત્વ નથી. હાથી જે તાંત, ને જે ઔર દિલને જે મરા હાથીના દાંત : ખાવાના જુદા અને દેખાડવાના
| 15 વાતે
જુદા.
હોનહાર વિવાન વે હોત ને પાતા ઊગતા
છોડને ચળકતાં લીલાં પાન હોય. પુત્રનાં લક્ષણ પારણામાંથી. હર ન રટિરી, સં વોવા હી મા હરડે લગાડો કે ફટકડી લગાડો કે કશું ન લગાડો પણ કપડા ઉપર રંગ લગાડશો તે ચોખ્ખો (આકર્ષક) આવવાનો જ.
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 020093 |
| Book Title | Bada Kosh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ratilal S Nayak, Bholabhai Patel |
| Publisher | Akshara Prakashan |
| Publication Year | 2003 |
| Total Pages | 610 |
| Language | Hindi, Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 11 MB |