________________
મ
- इति तदवयवाः केचन उपाध्यायेन गृहीताः । ततश्चैद्र व्याकरणं संजातमिति हरिभद्रः । यत्तु देवनं दिवौटिकं पूज्यपाद इतिीच्छंतस्तद्गुरुकाः
B. Jainendra
-प्रमाणमकलंकस्य पूज्यपादस्य लक्षणं । द्विसंधानकवेः काव्यं रत्नत्रयमपश्चिमं ॥
इति धनंजयकोषात्तदयुक्तं । नेति चेत्कथं जैनेंद्र मिति । द्वादशस्वरमध्यमिति चेन । इतरोपपदस्याभावात् । जैनकुमारसंभवद्गतिरिति चेत्र । कुमारवदिंद्रं प्रति श्लेषाभावात्तथारी सिकत द्धिताभावाश्च । तर्हि
लक्ष्मीरात्यंतिकी यस्य निरवद्यावभासते । देवनंदितपूजेशे नमस्तस्मै स्वयंभुवयः (वे ) ॥
का गतिरिति चेत् ।
लक्ष्मीरात्यंतिकी पद्यमुपज्ञेशस्य किंतरां । ऐंद्रत्वय कि(?) तत्त्वार्थे मोक्षमार्गस्थपद्यवत् ॥
वेत्तेः सिद्धसेनस्य चतुष्टयं समंतभद्रस्यं ( ? ) प्रक्षेपोऽवीच्य (?) तास्फुटत्वाद्रात्रेः प्रभाचंद्रस्यवत् ।
देवनंदिमतांमोहः प्रक्षेपरजसोपि चेत् ।
चिराय भवता रात्रेः प्रभाचंद्रस्य जीव्यतां ॥
पंचोत्तरः स्ववानासीः । SSSSSS । प्रर्भेदोनग्नयस्य यः ।
विस्मयो रमयेः शिष्ट्वा स तं चेद्देवनं दिनं ॥
मिबादयश्चेत्प्रथमं यदि हैमे त्वपेक्ष्यते । कालापकादि न तथा पट्वेंद्र महतेः कृतिः ॥ etc.
The whole passage is said to be found in वौटिकतिमिरोपलक्षणस्य तुर्येsaara etc. and in इति प्रसन्नचंद्रोत्पले | Naturally therefore the usual opening verse does not occur here. It may have been written at first, but is carefully painted over and the text proper begins thus -
ॐ नमः पार्श्वय ।
त्वरितमहिमदूतामंत्रितेनाद्भुतात्मा
विषममपि मघोना पृच्छता शब्दशास्त्रं ।
श्रुतमदरिपुरासीद्वा दिवृंदाग्रणीनां परमपदपटुर्यः संश्रिये वीरदेवः ॥
अष्टवार्षिकोपि तथाविधभक्ताभ्यर्थनाप्रणुन्नः स भगवानिदं प्राह ॥ सिद्धिरनेकांतात् । १। अइउण् । २ । etc.
