Page Text
________________
ઉપમન્યુ
ઉપરચર
પીને પછી બન્ને ભાઈ પિતાને આશ્રમે આવ્યા. મેક્ષપક્ષનું કહેવાનું છે, તે જોતાં પશુહિંસા જરૂરી એણે ઘેર આવીને માતા પાસે દૂધ માંગ્યું. માએ જ છે એમ નથી. તે શું છે તે ન વિચારતાં કેવળ પિતે નિત્ય કરતી હતી તેમ લોટમાં પાણી નાખી સિદ્ધાંત પ્રમાણે જ ઉત્તર આપ્યો, માટે જા, અધેડહાળીને એની આગળ મૂકયું. એ ન ખાતાં એણે લેકમાં પડીશ. આમ કહેતાં જ ઉપરિચર રસાતળમાં કાલે પેલા છોકરાની માએ આપ્યું હતું એવું દૂધ પતન પા./ મત્સ્ય અ૦ ૧૪.૦એનું નામ આપે એવી હઠ કરી. માતા ખિન્ન થઈને બોલી કે વંશાવળીમાં નથી. પરંતુ એને યજ્ઞ પર ઘણું પ્રીતિ એવું દૂધ મેળવવા જેવાં તમારાં સુકૃત નથી, કેમકે હોવાથી એણે અનેક યજ્ઞ કર્યા હતા તે ભાર૦ શાંતિ ગત જન્મમાં તમે ઈશ્વર-આરાધન કર્યું જ નથી. આ અ૦ ૩૩૬. ઉપરથી ઉપમન્યુએ ઈશ્વરનું આરાધન કરીને કલ્પનું ઉપરિચર (૨) સેમવંશી આયુકુળના પુરુ રાજાના આયુષ્ય અને ક્ષીરસાગરનું અધિપતિપણું એવા વર અજમઢ કુળમાંના સુધનું વંશમાં જન્મેલા કતિ મેળવ્યા હતા. એ શિવ ગણત હતો. કૃણે પણ રાજાને પુત્ર. એનું મૂળ નામ વસુ પાછળથી એની પાસે પૈવી દીક્ષા લીધી હતી. / ભા૦ અનુ૦ એનું ઉપરિચર નામ કેમ પડયું તેનું કારણ કે– અ૦ ૧૪.૦ એ તંડિ ઋષિને શિષ્ય હતા. એણે પિતાના તપ વડે ઈન્દ્રને સંતુષ્ટ કર્યો હતો. ઉપમન્યુ (૨) વેદઋષિને શિષ્ય. (૩ ઉત્તક શબ્દ ઇન્ડે એને પિતાના કંઠમાંથી માળા અને વિમાન જુએ.)
આપ્યાં હતાં. આ માળા ધારણ કરીને એ વિમાનમાં ઉપમન્યુ (૩) વસિષ્ઠકુળના ભદ્ર ઋષિને પુત્ર.
બેસીને સર્વત્ર ફરતા માટે એને ઉપરિચર વસુ કહેતા. ઉપમન્યુ (8) કૃષ્ણ દ્વૈપાયન વ્યાસને પુત્ર અને
એ એક સમયે વિમાનમાં બેસીને જ હતો શુક્રાચાર્યને બંધુ. ઉપવય એ નામના એક ઋષિ. (કતપરાશર શબ્દ
ત્યારે એણે શુક્તિમતી નામની નદીને કોલાહલ જુઓ.).
નામના પર્વતે રોકેલી જોઈ. આ ઉપરથી એ ઉપયાજ કાશ્યપ કુત્પન્ન એક ઋષિ. (યાજોપયાજ
પર્વતની સમીપ ગયે, એને નિગ્રહ કર્યો અને શબ્દ જુઓ.)
નદીને છૂટી કરી. આ ઉપરથી એ નદી મૂર્તિમાન ઉપરિચર સ્વાયંભૂ વંશના ઉત્તાનપાદ કુળમાં જન્મેલ થઈને એની સામે આવીને ઊભી રહી અને પિતાના એક રાજર્ષિ. એક સમયે દેવરાજ ઇન્દ્ર અને ઉદરમાં નિર્માણ થયેલું બાળકનું જોડકું એને મહર્ષિની વચ્ચે એવી તકરાર પડી કે યજ્ઞમાં પશુ- અર્પણ કર્યું. એમને લઈને એ ઘેર આવ્યા. હિંસા કરવી તે વિહિત કે અવિહિત? વિહિત છે જેડકામાંના છોકરાને એણે પિતાને સેનાપતિ એમ ઇન્દ્ર કહેતા હતા અને અવિહિત છે એમ બનાવ્યો અને ગિરિકા નામની જે કન્યા હતી તેને મહર્ષિ કહેતા હતા. આમ વાદ થતો હતે પોતે પરણ્ય. તેવામાં ઉપરિચર સહસા ત્યાં જઈ ચડ્યો. બન્ને ઘણુક સમય પછી એ એક સમય મૃગયા સારુ પક્ષેએ પિતાની તકરાર એને કહી સંભળાવી અરયમાં ગયે હતો. ત્યાં કામને આવિર્ભાવ અને એને પોતાને મત કેવો છે તે પૂછ્યું. એણે થવાથી વીર્ય પતન થયું. એ વીર્ય એક પડિયામાં કહ્યું કે વેદમાં જે મંત્રો છે તે ઉપરથી પશુહિંસા મૂકી એક બાજપક્ષીની જોડે પિતાની સ્ત્રીને મોકલ્યું, સ્પષ્ટ જણાય જ છે, માટે ઇન્દ્રનું કહેવું સત્ય છે. બાજ ઊડતા ઊડતા જતા હતા તેવામાં કઈ આ સાંભળીને મહર્ષિને કેાધ ઉત્પન્ન થયું. એમણે બીજે બાજ સામેથી આવ્યું, અને એ કાંઈ કહ્યું કે તે કામ્યપક્ષ ઉપર માત્ર નજર રાખીને ખાવાનું માંસ લઈ જાય છે ધારી પડિયો લેવા જવાબ આપ્યો છે; જોકે એ ઉત્તર યથાર્થ તે છે, ધા. પડિયામાંથી વીર્ય નીચે નદીમાં પડતાં નદીમાં પણ કામ્ય એ નિષિદ્ધ અને વિવર્જિત છે, એમ અદ્રિકા નામની અપ્સરા, જે શાપને લીધે મસ્ય
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 016088 |
| Book Title | Pauranik Kathakosha Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dahyabhai P Derasari |
| Publisher | Granthlok Ahmedabad |
| Publication Year | 1988 |
| Total Pages | 362 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary & Dictionary |
| File Size | 22 MB |