Page Text
________________
૧૫૭
ભાગ દશમ અ૦ ૪૬.૦ ગોપાંગનાઓને દિલાસે બળરામે કાળયવનના આખા સૈન્યને નાશ કર્યો આપવા ઉદ્ધવને ગેકુળ મેક. (ઉદ્ધવ શબ્દ જુઓ.) અને પછી દ્વારકા ગયા.
પાંડવો કૃષ્ણના ફેઈઆત ભાઈ હતા. કૃષ્ણ મેળાઈ જરાસંધને પછીથી ખબર પડી કે કૃષ્ણ મથુરા હતા. પૃથા જેને કુંતીભોજે દત્તક લઈને કુંતી નામ છેડીને આનર્ત દેશમાં દ્વારકા જઈને રહ્યા છે; તેથી પાડયું હતું તે વસુદેવની સગી બહેન હતી. આથી તે સૈન્ય લઈને દ્વારકા પર ચઢી આવ્યા. આ એની તેઓમાં પરસ્પર સ્નેહસંબંધ સારે છે. એક સમયે અઢારમી સવારી હતી. પરંતુ આ પ્રસંગે કવે એની ઘણું કાળથી પાંડવોના સમાચાર ન મળેલા હેવાથી સાથે યુદ્ધ કર્યું નહિ. બળરામ સહવર્તમાન પોતે કૃષ્ણ અને તેમની ખબર કાઢવા હસ્તિનાપુર જરાસંધ જુએ એમ નાઠા ને પ્રવર્ષણ નામના મોકલ્યા હતા. તે ઉપરથી અફર હસ્તિનાપુર જઈને પર્વત પર ચઢી ગયા. એ જોઈને જરાસંધે તૃણ, કાષ્ઠ કુંતી, વિદુર વગેરેને મળ્યા. તેણે એમને મેઢે ઇત્યાદિના મોટા ઢગલા કરાવી પર્વતને સળગાવી દુર્યોધનના પાંડવ પ્રતિ ની વાતો સાંભળી, ધૃત- મૂક્યો. એણે જાણ્યું કે કૃષ્ણ બળી મૂઆ હશે કે રાષ્ટ્રને નીતિને બોધ કર્યો. પણ આ નીતિને બેધ બળી મરશે. આમ ધારી પોતાનું સૈન્ય લઈને એને એ ન જણાતાં તે સારા શબ્દમાં કુંતીનું હરખાતે હરખાતે મગધ પાછો ગયો. એને સૈન્ય સાંત્વન કરી મથુરા આવી બધી હકીક્ત કૃષ્ણને સહિત ગયેલ જોઈને રામ-કૃષ્ણ બીજે રસ્તેથી નીકળી નિવેદન કરી. | ભા૦ દશમ૦ અ૦ ૪૮-૪૯. દ્વારકા ગયા. ત્યાં આનર્તના પુરાતન રાજ રેવતે
કંસ જરાસંધની બને દીકરીઓને પરણ્યો હતો. પિતાની રેવતી નામે કન્યા બળરામને પરણાવી અને પોતાના જમાઈને કબશે માર્યો તે સાંભળીને તેવીસ વિવાહ સમારંભ ઉત્તમ પ્રકારે કર્યો (રેવત શબ્દ અક્ષૌહિણી સૈન્ય લઈને તે કૃષ્ણ ઉપર ચઢી આવ્ય જુઓ). તે જ પ્રમાણે ભીષ્મક રાજાની કુંવરી અને એણે મથુરા પર ઘેરો ઘાલ્યો. કૃષ્ણ, બળરામ રુકિમણી કૃષ્ણને પરણી. | ભાગ ૧૦ ૪૦ ૫૦ અને યાદવોએ એની સાથે યુદ્ધ કરીને એને હરાવ્યો. પર-૫૪. એટલું જ નહિ પણ બળરામે એને બાંધી આ . કૃષ્ણથી રુકિમણુને પ્રથમ પ્રદ્યુમ્ન નામે પુત્ર થયે. કૃણે એને છોડાવ્યો અને પોતે લજિજત થઈ મગધ એણે શબરાસુરનો વધ કર્યો. (૨. પ્રદ્યુમ્ન શબ્દ દેશ પાછો ગયે. કેટલાક સમય પછી એ પાછો જુઓ.) આગળ જતાં સ્વતંતકમણિના પ્રસંગમાં મથુરા આવ્યો પણ તે વખત હાર ખાધી. આમ જાંબુવંતી અને સત્યભામા બન્ને મરાયા, સત્રાજિત એ સત્તર વેળા ચઢી આવ્યું અને હાર્યો. એકદા અને શતધારા બન્નેને પરણ્યાં. (સ્યમંતકમણિ શબ્દ એણે સાંભળ્યું કે કાળયવને મથુરા પર ઘેરો ઘાલ્ય જુઓ.) કંઈ કાળ પછી કેટલાક યાદવોને જોડે લઈને છે. એ જાણતાં જ તેણે યુદ્ધની તૈયારી કરવા માંડી. કૃષ્ણ પાંડવોને મળવા હસ્તિનાપુર ગયા. લાક્ષાગૃહકૃણે આ હકીકત જાણતાં જ સઘળું ધન, પશુ, માંથી બચીને નીકળી નાઠા પછી, એકવાર દ્રુપદપુરમાં માણસ બધાને વિશ્વકર્માની મદદથી દ્વારકા પહોંચાડી દ્રૌપદીના સ્વયંવર વખતે જોકે પાંડવો એમને મળ્યા દઈ પિતે એકલા જ મથુરામાં રહ્યા. પિતે જાણ્યું હતા પણ તે સ્વલ્પ જ નિરાંતે ભેટ થઈ નહતી કે હવે મથુરામાં કેઈએ રહ્યું નથી એટલે પોતે માટે હસ્તિનાપુર જવાને પ્રસંગ આવ્યો હતો. એકલા નાસી જતા હોય એમ દેખાવ કર્યો. કાળ- પાંડવોએ એમને બધાને ચાર માસ પર્યત મહેમાન યવન એમની પૂઠળ ધાયે. નાસતાં નાસતાં એક રાખ્યા. એ વખત દરમ્યાન કૃષ્ણને કાલિંદી પરણું કંદરામાં પ્રવેશ કરીને પાછળ પડેલા કાળયવનને હતી. (કાલિંદી શબ્દ જુઓ.) દ્વારકા ગયા પછી મુચકુંદને હાથે મરાવ્યા. કૃષ્ણ પછી ત્યાંથી મથુરા મિત્રવિંદા, સત્યા, ભદ્રા, લક્ષ્મણ એમને પોતાના પાછા આવ્યા અને એટલામાં યાદવસેના લઈને પરાક્રમે હરી લાવીને પરણ્યા હતા. (સંપૂર્ણ હકીક્ત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 016088 |
| Book Title | Pauranik Kathakosha Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dahyabhai P Derasari |
| Publisher | Granthlok Ahmedabad |
| Publication Year | 1988 |
| Total Pages | 362 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary & Dictionary |
| File Size | 22 MB |