________________
मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश
५३७.
सुरतर/सुरी
सुरतर, सुरतरु आरारा. ऋषिरा. कल्पवृक्ष सुरवइ गुर्जरा. देवेन्द्र (सं.सुरपति) सुरतसंग्राम वसंफा. वसंफा (ल). वसंवि. सुरखर ऐतिका. उत्तम देव, इन्द्र
वसंवि(ब्रा). कामक्रीडारूपी संग्राम (सं.) सुरसरी अखेगी. दशस्कं(१). सुरसरिता, सुरतसुरंग वसंफा. वसंवि(ब्रा). काम- आकाशगंगा क्रीडानो आनंद (सं.)
सुरसाल गुर्जरा. आंबानुं सरस वृक्ष (सं.सु+ सुरता जुओ सुरत
___ रसाल); ऐतिका. *उत्तम, [सुंदर, सरस] सुरता-खरा अखाका. सुरतामां खरा, पूरेपूरा सुरसुत ऐतिरा. देवपुत्र ।
लीन थयेला, [खरा सुरतावस्थावाळा - सुरह वीसरा. *गाय, [*मनोहर, "उत्तम, लक्ष्यमां लीन थयेला]
। “पवित्र] [रा.; सं.सुरभि] सुरतांत कादं(शा). सुरतक्रियाना अंत सुरहा, सुरहां आरारा. ऐतिरा. गुर्जरा. समय- (सं.)
सुगंधित (सं.सुरभीणि) सुरति चित्तसं. वृत्ति; लगनी; सुरतक्रीडा, सुरहि आरारा. गाय (सं.सुरभि); तेरका. कामक्रीडा
प्राचीफा. सुगंधयुक्त (सं.सुरभि) सुरति, सुरत्य अखाका. लगनी, [ध्यान, सुरहिय प्राचीफा. सुरभित
एकाग्रता]; [लक्ष्यमां एकाग्र थवारूप सुरही आरारा(व). रास्ना, तुलसी, चंदन, वृत्ति]; नरका. लगनी, [ध्यान, सह. सालेड आदि वक्षोमांथी कोई एकाग्रता]; जुओ सुरत
(सं.सुरभि); एक करिया| सुरतुर प्राचीफा. कल्पवृक्ष (सं.सुरतरु) सुरंग गुर्जरा. मजानू, सरस रंगवाळ; सुरत्य, सुर्त चित्तसं. वृत्ति; जुओ सुरति वसंफा. वसंफा(ल). वसंवि. सुखम ऐतिका. सुरद्रुम, कल्पवृक्ष वसंवि(ब्रा). आनंदपूर्ण, मनोहर, सुंदर सुरपति लावल. देवोना पति इन्द्र (सं.) सुरभ आरारा. सुरभि, सुगंध सुरंग उक्तिर. भोयरूं (सं.) सुरभि दशस्कं(१). प्रेमाका. हरिख्या. गाय सुरंगी ऐतिका. सुंदर रंगवाळी, [सुंदर]; (सं.)
जुओ मुरंगी सुरभि-सुत प्रेमाका. *वाछरडो, [बळदियो] सुरिई आरारा. देवे सुरभि-हिम-लक्षण वसंवि(ब्रा). सुगंधित सुरिताण प्राचीसं. सुलतान __ अने शीतल (सं.)
सुरि-नर देवरा. देव अने मानव सुरभी आरारा. गाय (सं.सुरभि) सुरिंदो लावल. सुरेन्द्र, इंद्र सुरमहिल तेरका. अप्सरा (सं.सुरमहिला) सुरी प्राचीफा. सिंहा(म). देवांगना, देवी सुरलित आरारा. आनंदभरी
(सं.सुर परथी)
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
