________________
मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश
५०७
सलाख/सवाली
जिनरा. वखणाय, प्रशंसा थाय (सं. सब प्राचीका. शिव, महादेव श्लाघ्यते)
सवइ विक्ररा. सर्वे सलाख (सलाख करी) नरका. *चलाखो, सवइ वार उक्तिर. सर्वदा, सदा; जुओ सवि *गांसडी, [*पोटली बांधी
वार सलावइ शृंगामं. सालवे, [खूचाडे] [सं. सवकि आरारा. सावकी (सं.सपत्ली) शल्य-]
सवच्छी, सवछी दशस्क(१). प्रेमाका. सलाह उक्तिर. श्लाघा
सिंहा(शा). सवत्सा, वाछरडावाळी, सलि* गुर्जरा. [*बंधनमां, *सकंजामां] [रा.] वाछडा साथे सलिउं प्रधुचु. ('सल्लिउं'ने स्थाने) साल्युं सवट्ठसिद्धि (सबट्ठसिद्धि) ऐतिका.
(सं.शल्य परथी); जुओ सल्लइ सर्वार्थसिद्ध (अनुत्तर विमानो), दिवसलिता, सलीता अखाका. अखाछ. लोकनुं नाम] [जै.]
चित्तसं. नंदब. प्रेमाका. सरिता, नदी सवडि प्राचीसं. सोड, [रजाई, ओढण] दि. सलील वसंफा. वसंफा(ल). वसंवि. सउडि]
वसंवि(ब्रा). लीलायुक्त, सुंदर (सं.) सवण गुर्जरा. कान (सं.श्रवण) . सलुणो नरप(द). मनोहर, सुंदर [सं.सलवण] सक्त्ती शृंगामं. सपली, शोक्य सलूझ अखाछ. समजवू, [जाणवू] सवन्न आरारा(व). शीवण, सवननुं झाड सलूणउं ऋषिरा. गुर्जरा. तेरका. प्राचीफा. (सं.श्रीपर्णी) प्राचीसं. प्रेमाका. वीसरा. सलोj, सुंदर सवलह- प्राचीसं. विलेपन करवू दि.] (सं.सलवणक)
सवा *विमप्र. [सवायो लाभ ए अर्थनो सलूणडा ऐतिका. सुंदर
उद्गार] सले बख्तर *प्रेमाका. [सले (एक प्रकार- सवाडूउ उक्तिर. सानुकूल; जुओ सावडू
बखर) तथा बख्तर] [अ.सिलह; रा.] सवाणो अखाछ. आरामथी, [साजोसमो] सल्ल गुर्जरा. तेरका. शल्य, साल, पीडारूप सवार उक्तिर. सवेळा, शीघ्र सल्लक्षण आनंस्त. सारा लक्षणवाळी [सं.] सवारा, सवारां नरका. प्रेमाका. लावल. सल्लइ नेमिछं. साले, [खूचे (सं.शल्य); सवेळा, शीघ्र, वहेलां जुओ सलिउं
सवारी अखाका. प्रेमाका. सवेळा, जलदी; सलुद्धात षटिप. (अधर्मरूपी) शल्य दूर जुओ संवारी करवू ते (सं.शल्योद्धार)
सवारुं, सहवाळं दशस्क(१). प्रेमाका. सव गुर्जरा. नलाख्या. षडाबा. बधा (सं. सवेळा, वहेलु, जलदी सर्वे); जुओ सेव
सवाली [अवाली] 'शृंगाम. [अवाळु,
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
