________________
मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश ५०३ .
सयंवरु/सरमकला श्वेताम्बर)
शरणागत) सयंवरु गुर्जरा. स्वयंवर
सरणि गुर्जरा. शरण आपनार (सं.शरण्य) सया (सया धरि) आरारा. ?, [*विश्रान्त सरत, सति प्राचीका. संगीतनी एक संज्ञा, था] [*सं.शय]
[श्रुति]; जुओ शरत सयाण *अखेगी. [विद्वत्ता, पंडिताई] (सं. सरतरि सार चारफा. चंदन[के कल्पवृक्ष]ना सज्ञान उपरथी)
सत्त्व के चूर्ण वडे (सं.सुरोत्तर चंदन सयाणउं, सियाणउं अखेगी. "प्राचीका. उपरथी?) [*सं.सुरतरु] प्राचीसं. शाj
सरतरी आरारा(व). सुरतरु, कल्पवृक्ष (रा. सयाणी (सहियाणी) आनंस्त. सखी सरतर)? सयांन अखेगी. संज्ञा, [संकेत (सं.संज्ञान सरतरू ऐतिरा. कल्पवृक्ष उपरथी)
सरदइ [सरदहइ] देवरा. श्रद्धा राखे (सं. सर गुर्जरा. वसंफा. षडाबा. शर, बाण श्रद्धा ) सर आरारा. तेरका. गुर्जरा. जिनरा. नेमिछं. सरदहइ आरारा. माने (सं.श्रद्धते); जुओ __ वसंफा. वसंवि. वसंवि(ब्रा). स्वर सरदइ सर-आरारा. ऐतिरा. उषाह. गुर्जरा. नेमिछं. सरदहिवउ आरारा. श्रद्धा राखो लावल. शिर, माथु
सरनिकर वसंफा. वसंफा (ल). वसंवि. वसंविसर- नलरा. चालवू, व्यवहार थवो], [सिद्ध (ब्रा). बाणनो समूह [सं.शरनिकर] थएँ [सं.स]
सरपण नरका. प्रेमाका. बळतण, लाकडां सरखडी आरारा(व). सरकड, सरखड, मुंज सरपा लावल. सर्प, साप घास (सं.शर)
सरपाल आरारा. सरोवरनी पाळ सरखं चित्तसं. मळतुं, अनुरूप, योग्य सरब वीसरा. सर्व, बधुं सरग प्रेमप. स्वर्ग
सरभ ऋषिरा. एक जंगली पशु (सं.शरभ) सरघा शृंगाम. मधमाखी (सं.) सरभरि ऐतिका. *बराबरी, [*दंड के सजा सरघू अभिऊ. सरगवानां वृक्ष (सं.शिग्रु) करवानो भाव] [रा.] *सरडउ ['करडउ] *विमप्र. [*कठोर, सरभि प्राचीफा. सुगंधी, [सुगंधयुक्त] (सं. __ *करडकणो] सरण तेरका. शरण
सरमइ *विमप्र. [(शस्त्र)व्यायाम करी, सरणाइपंजर, सरणाइपंजर हम्मीप्र. वापरी] [सं.श्रम्]; जुओ शर्मी
शरणागतना रक्षण माटे पिंजर समान सरमकला कृष्णच. शस्त्रकळानो अभ्यास, सरणाति प्राचीका. शरणे आवेली (सं. [शस्त्र चलाववानी विद्या]
सुरभि)
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
