________________
सई/सखो
४९४ मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश सई विमप्र. दरजी [सं.सूचिक]
शक्ति) सईन अभिऊ. सेना (सं.सैन्य) सकन्ह हर शृंगामं. कृष्ण सहित महादेव सईनी धाडि जुओ घाडि सईनी सकपण चतुचा. सगपण सईयाणी अंबरा. सुयाणी
सकयत्थो षष्टिप्र. कृतार्थ, [सफळ] (सं. सउ तेरका. ?
सकृताथ) सउ तेरका. नलरा. बधुं, सौ (सं.सर्व+खलु) सकलात नरका. एक जातनुं ऊन- कापड, सउ आरारा. उक्तिर. उपबा. गुर्जरा. नलरा. बनात, [जाडा तंतु, पण मुलायम वीसरा, सो (सं.शत)
कापड, मखमल]; जुओ शुकलाद सउकि, सउकी ऋषिरा. शोक्य; आरारा. सकार प्राचीफा. शिकार, मृगया; शृंगामं.?, षडाबा. सावकी (सं.सपत्नी)
[शिकार, भक्ष, भोग] सउगडउ उक्तिर. गोळ पेटी (सं.समुद्गकः) सकाल गुर्जरा. वेताप. सिंहा(शा). सवार सउड वीसरा. रजाई, दि.सउडि]
(सं.सुकाल) सउडउ (ताणि) प्राचीफा. मों ढांकीने सूई सकुट नरप. दुष्टजन, [अधर्मी]; जुओ रहेवं ते, सोड ताणीने, रजाई खेंचीने. साकट ओढीने]
सकुनवी पंचवा. शकुन जोनार (सं.शकुनसउडि उक्तिर. रजाई (*सं.संवत्तपटी. वित्) संवृतिः) [दे.]
सकुंअला जुओ कमल-सकुंअला सउण उक्तिर. पक्षी, [*गीध] (सं.शकुन); सकोमल, सकोमळ दशस्कं(१). वेताप. प्राचीसं. पक्षी (सं.शकुन)
सिंहा(शा). सुकोमल सउण वीसरा. शकुन, शुकन सक्खि गुर्जरा. मैत्री (सं.सख्य) सउणी उक्तिर. शकुन जोनार (सं.शकुनिक) सख प्राचीका. सुख सउन्नउ * ऐतिका. [पुण्यवंत, पुण्यशाली] सखर, सखरउ आरारा. ऐतिका. जिनरा. [सं.सपुण्य]
__ *प्राचीसं. सरस, सुंदर (रा.) सउं गुर्जरा. प्राचीसं. वीसरा. षडाबा. साथे, सखाई, सखाईउ, सखाईय अंबरा. आरारा. [प्रत्ये] (सं.सहितम्) -
ऐतिरा. "नेमिछं. प्राचीफा. प्राचीसं. सउँ * वीसरा. [जेवू] [सं.समम्] लावल. सहायक, साथीदार, मित्र; सउंपइ ऐतिरा. वीसरा. सोंपे (सं.समर्प- ऐतिका. मित्रता, सहायकता
सखाएं *उषाह. [साक्षी अपाएँ] सकज, सकजउ जिनरा. समर्थ [रा.] सखी चंद्रवा. सुखी, [आनंदित, प्रसन्न सकति गुर्जरा. एक प्रकारनुं शस्त्र (सं. सखो सिंहा(शा). शालिग्रामनुं नाम (सक्को=
यति)
___Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
