________________
भुवण/भूरचां
मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश
भुवण तेरका. वीसरा. भुवन, लोक, जगत भूजि आरारा (व). भोजपत्रनुं झाड (सं. भूज) भूत चित्तसं. पंचमहाभूत, भौतिक तत्त्व
भुवि शृंगामं. पृथ्वीमां
भुहरा पंचवा. जमीनमां करेलुं घर (सं. भूमि भूतिक चित्तसं. भौतिक
+गृह)
भूतो अखाका. थया
भुहि गुर्जरा. भूमि
भूतोलिउ षडाबा. एक प्रकारनो वंटोळ
भुंइ जिनरा. भूमि
भूवर, भूवरो दशस्कं (१): भूधर, कृष्ण
भुंखर विमप्र. "गांडानी माफक उश्केरायेलो, भूष थवा हींडो चित्तसं. ऊंचं स्थान
मेळववानी इच्छा राखो
[*करडो] [*दे. भुक्ख] भुंगलभेर जुओ मुगलभेर भुंज- तेरका भोगववुं (सं.)
झुंड - निलाडि प्राचीसं. अशुभ ललाटवाळी, [निर्भागी]. भुंद वेताप. ?
भूमहीय जुओ भमहडी
भुंभर- भोली, भंभर- भोलिया प्राचीसं. भूमंड अखाछ. "भूमंडल, "पृथ्वी, ["ब्रह्मांड ]
अतिशय मुग्धा मुंहडियह जुओ भुमहडी
भूमिहर ऋषिरा. षडाबा. भोंयरुं (सं. भूमिगृह )
भुंहरा आरारा. भोयरा ( सं . भूमिगृह ) भूअबलिहि कृष्णच. भुजाबळे
भूयण अंबरा. गुर्जरा. भुवन, जगत; गुर्जरा. तेरका. महालय, दहेरुं (सं. भुवन) भूयपाल आरारा. भूपाल, राजा भूयबल गुर्जरा. भुजबळ भूयाल ऋषिरा. पृथ्वीपालक, राजा (सं. भूपाल)
भूअंग कृष्णच. भुजंग, [सर्प] भूअंगम कृष्णबा. भुजंगम, नाग भूअंगु वसंफा. भुजंग, सर्प भूइ उक्तिर. जमीन, पृथ्वी (सं. भूः) भूआळ वीसरा. राजा (सं. भूपाल) भूइं विराप. भूमि
३७०
भूखालू षडाबा. भूखाळवो (सं. बुभुक्षा परथी) भूचर चित्तसं. पृथ्वी पर चालनारा; गुर्जरा.
पृथ्वी पर रहेनार, माणस (सं.) भूजपत्र कादं (धु). भूर्जवृक्षनी छाल, जेना पर लखवामां आवतुं हतुं (सं. भूर्जपत्र ) भूजाल जिनरा. मोटी भुजाओवाळो वीर
Jain Education International 2010_03
भूभंग अखाका. पृथ्वीनो नाश
भूभाग आरारा. जमीन पर चालवा मांड ? भू-भूतो "अखाका. [ पर्वत] [सं. भूभृत] भूमहइ प्राचीसं. भवां
भूर अखाका. अखाछ. अखेगी. कृष्णच. कृष्णबा. दशस्कं ( 9). नरका. प्रेमाका. गमार, गांडो, मूरख, अबुध भूर दशस्कं ( १ ). प्रेमाका. अतिशय, घणुं (सं.भूरि)
भूरइ * गुर्जरा. [खूब मोटी संख्यामां] [सं. भूरि]
भूरचां नरका. *मूर्ख, अणसमजु, [* पृथ्वी
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
