________________
मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश ९७
कवि/कसा कवि लावल. केटलाये (सं.के अपि, प्रा. मान, माया, लोभ ए चार संसारहेतुओ केवि)
__ कषायां नलाख्या. खराब, गंदा (सं.कषाय) कवि आरारा. कवे, वर्णवे (सं.कवति) कषियइ षडाबा. खेंचाय, घसडाय (सं.कष्) कवित, कवित्त गुर्जरा. प्राचीसं. विराप. कष्टइ नलाख्या. प्रेमाका. कष्ट आपे, दुःखी काव्य (सं.कवित्व)
करे कविता, कवीता अखाछ. अखेगी. कर्पू. कस लावल. कोई (हिं.किस)
कामा(शा). प्राचीका. प्रेमाका. मदमो. कस जुओ कसप्रहार कवयिता, कवन करनार, कवि
कसउटउ उपबा. कसोटी करवानो पथ्थर कवियण आरारा. नेमिछं. विक्ररा. कविजन तिना समो. परीक्षा करनारो] (सं. कवियणजण नेमिछं. कविजनोनो समूह कषपट्टक) कविलउ, कविळउ उक्तिर. वीसरा. घेरा कसकसी नरका. खेंची, ताणी, [कसीने, बदामी रंगनुं (सं.कपिलः)
तंग करीने] [सं.कष्] कविळास वीसरा. कैलास पर्वत (प्रा.) कसण अखाका. "अभिऊ. कादं(शा). कविसमय वाग्भबा. काव्यरचना अंगेनी नरका. नरप(द). प्रेमाका. "स्थूलिफा.
प्रचलित संकेतपरंपरा, [काव्यरूढि] __ हरिवि. कस, चोळी के कापडाने कवीता जुओ कविता
बांधवानी दोरी [सं.कशा] कवीयण जुओ कवियण
कसतां *प्रेमाका. [कसकसतां, कूदतां] कव्व ऐतिका. काव्य
कसत्तुरीय गुर्जरा. कस्तूरी (सं.कस्तूरिका) कव्वट्ठ ऐतिका. कवित्त, काव्य कसथूरिय प्राचीफा. कस्तूरी (सं.कस्तूरिका) कशकशतो * मदमो. [थनगनतो] कसपहार आरारा. चाबुकना प्रहार (सं.कशकशण नरप. कापडानी कस - दोरी [सं. प्रहार) कशा]
कसमस, कसमसतु प्राचीसं. प्रेमाका. कशिम, कसिम प्राचीका. कुसुम, फूल लावल. खेंचातुं, तणातुं, [कसकसतुं], कशुं चित्तसं. केटलुं [सं.कीदृशकम्] तंग कश्चपी मदमो. कश्यपनी, आसुरी कसमसे नरका. खूब खेचाय, [तंग रहे] कश्यपसुत, कस्यपसुत कामा(वि). कसमीर उक्तिर. तेरका. काश्मीर देश (सं. कामा(शा). सूर्य
कश्मीराः) कष देवरा. कष्ट
कसवट्टउ प्राचीसं. कसोटीनो पथ्थर (सं. कषाय अखाका. आनंस्त. आरारा. उपबा. कषपट्टकः)
ऐतिका. चित्तविकार, दुर्वृत्ति; क्रोध, कसा लावल. कोई (हिं.किस्या)
__Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
