________________
ई९ राख्यं उगरतउ
५६
मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश
ईईं राख्युं नरका. श्रेष्ठता सिद्ध करी उखांगे दशरक(१). दशस्कं(२). आरडे ईंह, ईं जुओ इह .
उखुडइ उक्तिर. ऊखडे, तूटे [प्रा.; सं. ईंहां जुओ इहां
उत्स्कृत]
उखेलइ, ऊखेलइ उक्तिर. षष्टिप्र. उखाडे, उ आरारा. ए; कृष्णबा. हरिवि. ओ उखेडे (सं.उत्कीलयति) दि.उक्खिल]; उअचट प्राचीफा. अभिमान सिं.उच्चटा: आरारा. खोले (रा.) जुओ अचट
उखेवे, ऊखेवे ऐतिका. कादं(शा). प्रेमाका. उअर, उयर ऐतिका. नेमिछं. उदर छांटे, ऊंचे उडाडे, धूप करे (सं.उत्क्षेप्); उअहाणउ गुर्जरा. उखाणं, कहेवत (सं. जुओ अगरु उखेव-, उवेखे उपाख्यान)
उगउ * षडाबा. [मूगो]; जुओ अउगी उआरणां अभिऊ. ओवारणां [सं. उगउमुगउ, उगमुगउ उक्तिर. मूगो; जुओ अपवारण]
अउंगउ-मुगउ उइखहु ऐतिका. उपेक्षा करो उगट, उगटण, उगटी, ऊगट, ऊगटि उइलउ उक्तिर. ओलं, पेठे [सं.अवर+प्रा.
अभिऊ. आरारा. तेरका. दशस्कं(१).
दशस्क(२). नेमिछं. प्राचीका. प्राचीफा. उइसइ उक्तिर. बेसे (सं.उपविशति) .
प्राचीसं. प्रेमाका. लावल. स्थूलिफा. उकडच्छी *गुर्जरा. [उभडक आसन करी]
हरिवि. सुगंधी पदार्थोनो लेप, अंगराग [सं.उत्कटुक+आसनिक]; जुओ उत्कडु
(सं.उद्वर्तन) उकसइ, ऊकसइ जिनरा. उन्नत बने, ऊंचुं।
उगणत्रीस उपबा. ओगणत्रीस (सं.एकोन.. थाय (सं.उत्कर्ष)
त्रिंशत्) उकांटउ, ऊकांटउ *ऋषिरा. कादं(धू).
उगणीस उक्तिर. ओगणीस (सं.एकोनकादं(शा). *चतुचा. * नलाख्या. षष्टिप्र.
विंशति) रोमांच, कंप, ध्रुजारी; रोमांचित, कंपाय- उगणीसमा आनंस्त. ओगणीसमा मान (सं.उत्कंटक)
उगत्त आरारा. उक्त, कह्यु उकंठिउ ऐतिका. उत्कंठित थयो उगनिउं *अभिउ. नरका. नलरा. स्त्रीउक्षा नलाख्या. बळद (सं.)
काने पहेरवानुं एक घरेणुं; जुओ उखध, उखधी, ऊखध कस्तुवा. वीसरा. अउगानया शीलक. औषध, औषधि
उगमइ विक्ररा. ऊगे [सं.उद्+गम्) उखाणउ, ऊखाणउ अंबरा. जिनरा. षष्टिप्र. उगमुगउ जुओ उगउमुगउ कहेवत (सं.उपाख्यानकम्)
उगरतउ उपबा. नरका. षडाबा. बचेलो,
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
