________________
मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश ४७
आलूं/आवस आलूं जुओ आलउं
आवटे (वढी आवटे) *अखाछ. [वढी पडे, आले, आळे अखाका. दशस्कं(१). वढी मरे]
दशस्क(२). प्रेमाका. एळे, फोगट, आवट्टिय * प्राचीसं. [आथडी रहेला, खदबदी निरर्थक; चित्तसं. तोफाने
रहेला] आले अखाका. आलय, रहेठाण आवडली नेमिछं. [आवडीक] आळे चडवू दशस्कं(१). तोफाने चडवू आवण आरारा. आवq ते आलोअण, आलोयण आरारा. ऐतिका. आवणहार उक्तिर. षडाबा. आवनार
स्थूलिफा. गुरु पासे पोताना दोषो बतावी आवतिया ऐतिरा. आवे छे प्रायश्चित्त लेवू ते (सं.आलोचना) आवरजइ, आवर्जइ विक्ररा. प्रसन्न करे. आलोइ आरारा. प्राचीसं. षष्टिप्र. षडाबा. (सं.आवर्जयति)
आलोचे, प्रायश्चित्त करे . आवरत ऐतिरा. लहेर, तरंग [सं.आवर्त] आलोच स्थूलिफा. मनन, चिंतन [सं.] आवरिया, आवरीआ वसंफा. वसंफा (ल). आलोचइ आरारा. उक्तिर. *षडाबा. विचारे वसंवि. वसंवि(ब्रा). आवर्या, ढांक्या, .
आलोडइ कादं(घ). कादं(शा). हलावे, गोपन कर्यु (सं.आवृत) ____डखोळी नाखे (सं.आलोडयति) आवरो नरका. आवक लखवानो हिसाबनो आलोयण जुओ आलोअण
चोपडो आलोवू जिनरा. आलोचना करूं, [प्रायश्चित्त आवर्जइ जुओ आवरजई करूं
आवर्जन विक्ररा. प्रसन्न करवू ते आल्य, आळ्य नरप(द). आळ, [आक्षेप]; आवर्जितु षडाबा. प्रसन्न, राजी (सं. जुओ आल
आवर्जित) आल्यघंन, आल्यंघन कादं(शा). मदमो. आवर्जिया उपबा. प्रसन्न (सं.आवर्जित)
आलिंगन; जुओ आलंघन . आवर्त ऐतिका. [वंदन करतां पूर्वे जोडेला आवइ कादं(धु). गुर्जरा. षडाबा. आवडे, हाथने गोळाकारे फेरववा ते, एक
जाणे (*सं.आवर्तते) [सं.आपयति] प्रकारनी उत्कृष्ट वंदनक्रिया] [जै.] आवटे *अखाछ. कामा(शा). "दशस्क(१). आवला चतुचा. *विमप्र. उतावळा (सं. "दशस्कं(२). नलरा. प्रबोप्र. प्रेमाका. आकुल) शृंगामं. मूंझाय, दुःखी थाय; अंगवि. आवली षडाबा. जैन परंपरा मुजबर्नु एक "ऊकळे, ऊछळे [सं.आवर्तयति]; जुओ सूक्ष्म कालपरिमाण (सं.आवलिका) अवटाय
___ आवस ऋषिरा. घर, [आवास] [सं. आवटे (जई आवटे) *अखाछ. [जई पहोंचे] आवसथ]
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
