________________
अरणी/अरीरम
२२
मध्यकालीन गुजराती शब्दकोश
अरणिर्नु जंगली वृक्ष, इंधण (सं.); अर्वाचीनो, [पाछळना समयना] अखाका. सूर्य [सं.]
अरस * अखाका. [रसनो अभाव, स्वादनो अरणी ऋषिरा. घसवाथी अग्नि पेदा करनार अभाव] काष्ठ (सं.)
अरसविरस आरारा. लूखुंसूकुं अरणेटउ षडाबा. एक प्रकारनी धोळी माटी अरहट उक्तिर. गुर्जरा. नलरा. रहेंट (सं. अरणोदय आरारा. अरुणोदय
अरघट्ट) अरत-परत उक्तिर. आकृतिए-प्रकृतिए,
अरहु उक्तिर. विमप्र. नजीक [सं.आरात्]; [*आमथी-तेमथी, *बधी रीते] [सं.
जुओ उरहउं आरात्-परात्]
अरहु-परहु अंबरा. ऋषिरा. आमतेम,
____ आगळ- पाछळ [सं.आरात्-परात्] अरति गुर्जरा. नेमिछं. लावल. विराप.
अरंण मदमो. अरण्य दुःख, वेदना, [असुख] (सं.)
अरंण (अरंण मूके) मदमो. -, [*अरण्यमां अरथइ उक्तिर. मागे, विनंती करे (सं.
___ मूके, *दूर राखे, *जतुं करे] अर्थयति)
अराति प्रबोप्र. वसंफा. वसंफा (ल). वसंवि. अरथिया अखाका. अर्थ - उद्देशवाळा, वसंवि(ब्रा). शत्रु (सं.)।
[इच्छुक, अभिलाषी] [सं.अर्थिन् अरापरी सिंहा(शा). आधीपाछी (प्रा. "अरद कामा(त्रि). अर्ध
अरहुपरहु); जुओ अरुंपलं अरदास आनंस्त. देवरा. वीसरा. हम्मीप्र. अरियण, अरीअण, अरीयण ऐतिरा..
प्रार्थना, अरजी, विनंती (फा.अर्जदास्त) गुर्जरा. जिनरा. अरिजन, शत्रु अरध-ऊरध नरका. अधः अने ऊर्ध्व, अरिरम, अरीरम उक्तिर. बीजे दिवसे (*सं. पाताळथी आकाश
अपरेयुः); जुओ अरीम अरधंगी नरप(द). अर्धांगना
अरिष्ट दशस्कं(१). प्रेमाका. अनिष्ट, पीडा; अरन तेरका. अरण्य
कादं(ध्रु). लीमडो [सं.] अरबद चित्तसं मांसनो लोचो. काचो गर्भ अरिष्या प्रेमप. ईर्ष्या
अरीअण जुओ अरियण (सं.अर्बुद)
अरीगंजण चंद्रवा. शत्रुविनाशक [सं. अरभ मदमो. बालक (सं.अर्भक)
अरिगंजन] अरभक चित्तसं. अर्भक, बाळक
अरीठा लावल. अरिष्ट, पाप अररि ऐतिका. अरेरे [सं.अरेअरे] अरीम उक्तिर. बीजे दिवसे (*सं.अपरेयुः); अरलू आरारा (व). अरडूसो, अरलवो, एक जुओ अरिरम वनस्पति (सं.अरलु)
अरीयण जुओ अरियण अरवाकी, अर्वाकी *अखाका. अखेगी. अरीरम जुओ अरिरम
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
