________________
६० : आराधना कथाकोष
मग संपूर्ण नवमासी । सुनक्षेत्रे शुभ दिवस | प्रसविति झालि सुपुत्रासि । यद्व भानुसी पूर्वदिशा ||२१|| तदा पुत्रजन्ममहोत्सव । करिता झाला वैजयंतराव । संजयंतकुमर दिधले नाव दिसे प्रभाव पुण्याचा ||२२|| जव जव वृद्धि कटी बाल । तव तव वाढे बुद्धिबल । स्वरूपे जिंकिले चंद्रमंडल | ज्ञान सकल व्यक्त केले ||२३|| पुन्हा भव्यश्रियकारन । अल्पदिवसानंतर जान । जयंत नामे पुण्यपावन । शुभनंदन उद्भविला ||२४||
मग कुलवंत नृपाच्या नंदनि । रूपलावन्य शुभगुनि । महा महोत्सवे करोनि । दिधल्या पर्णुनि पुत्राहित ||२५|| तदा पुत्रपौत्र करोनि भूपति । नानाविध भोग भोगिलि । स्वप्रतापे राज्य करिति । सदैव पालिति जिनधर्म ||२६|| नित्य जावोनि जिमंदिरि । न्हवन पूजा करिति थोरी । सुपात्री दान देति च्यारि । भांडार भरी सुकृताचा ||२७|| कवने येकिय दिवसी । महदानंदे सुमानसि ।
नृप बसला होता सदसि । मानि मानसी महत्सौख्य ||२८|| तदा एकाकि यवोनि दूत । रायासि जानविलि मात । स्वामि तव पटहस्तीत | टाकोनि वज्रपात यमे नेले ||२९|| तद्वाक्य ऐकोनि नृपवर म्हने धिग्धिग् हा संसार । रंभा गर्भवद्दि असार । क्वचित्सार असेचि ना ॥ ३० ॥ जे पाहिले प्रातः कालि । ते न दिसे माझ्यानवेलि । अनित्य सर्वहि भूमंडली । राज्यादि सकल दिसे मज ||३१||
३. प्रगट ४. कन्या ५ सभामध्य ६. कदलिगर्भ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org