________________
६२६ : आराधना कथाकोष
शीष द्वौ ब्रह्मधारी । नूतन ज्ञानी व्रतधारी । सिद्धान्तधारण धुरंधारी । संघाभीतरि ज्ञानवंत ॥९८॥ जानोनिया त्या आचार्यान | पत्र पाठविले त्या कारण | चतुर शहाणा पाहून । त्यान जावोन पत्र दिधले ॥ ९९ ।। पत्र पाहोनी ब्रह्मचारी । संतोष पावले अंतरी | तेव्हा तो भूतमुनी विचारी । धर्मप्रकाश करी जनासी ॥१००॥ पुष्पदंताख्य मुनीराय । भूतादिबळी ज्ञानसूर्य । दोघे पाठविले लवलाहे । तत् आचार्य भेटिलागी ।। १०१ ।। तत् पूर्वी त्या आचार्यासी । स्वप्न जाले पश्चिमनिशी । शुभ्र नूतन वृषभासी । दिव्य शरीरासी पाहिले ॥ १०२ ॥ ते दोघे वृषभ येवोन | पदपद्मासी जाले लीन । ते देखोनिया आचार्यान । संतोष होऊन अंतरी ।। १०३ ॥
संदेह अंतरात होता । तो निवारी श्रुतदेवता । दिनकर उदय होता । उठोनी त्वरिता बैसला ।। १०४ ।। दिवस उगवल्यावरी । दोघे आले ते ब्रह्मचारी । नमस्कारिला तो आचारी । स्तुतीत करी पदद्वया ||१०५ || तीन दिवस भक्तियुक्ती । गुरूची सेवा यथाशक्ती । पाहावया ज्ञानप्रचीती । पाठ सांगति गुरूराज ।। १०६ ।। एकासी सांगे हीनाक्षर । अधिकाक्षर दूज्यासी मंत्र | दोघा सांगे साधनसूत्र । त्या गिरनेर पर्वताग्री ||१०७ || श्री तीर्थंकर नेमिदेव । त्या शिळातळी धरोनी भाव । विद्या साधिती शीषराव | सरळ भाव धरोनिया || १०८ ॥ हीनाधिकाक्षर पढती । मंत्रविद्या मुनी साधिती । कान्हादेवी विक्राळदंती । पाहता चित्ती सावध जाले ।। १०९ ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
