________________
प्रसंग दुसरा : ३३ उक्तंच । नाऽहंकारवशीकृतेन मनसा न द्वेषिना केवलम् । नैरात्म्यं प्रतिपद्य नश्यति जनःकारुण्यबुध्या मया । राज्ञः श्री हिमशीतलस्य सदसि प्रायो विदग्धात्मनो । बौद्धोधान् सकलान् विजित्य सुगतः पादेन विस्फालितः ॥२१३॥ त्या हिमशीतल भूपतीन । ऐकोनिया तद्वचन । सर्व बौध देशातून । दिधले काढून सत्वरे ॥२१४॥ नृपसर्वजन सहित । सांडोनिया मिथ्यामत । जिनमार्गि झाले रत । शुद्ध सम्यक्त्व आदरिले ॥२१५॥ अकलंक देवाचा बहुमान्य ! करोनि पूजिला वस्त्नभूषने । ज्याचे उदय असे पूर्व पुण्य । तो जगी मान्य का न पाने ॥२१६।। उक्तंच । पूजयंति स्म तं पूतमकलंक बुधोत्तमं । श्रीमज्जिनेंद्र संज्ञान प्रभावात् के न पूजिता ॥२१७।। मग त्या भूपतिने सार । पाचारोनि कारागिर । रथ करावयासि तयार । आज्ञा सत्वर दीधलि ॥२१८।। कारागिर मिळोनि बहुत । तयार करिते झाले रथ । पंचवर्ण चित्रचित्रित । कुशलता बहुत करोनिया ॥२१९।। स्वर्णरत्नानि पटकुला । लावोनि केल्या पट्टशाला । लांबवील्या मुक्ताफलमाला । दिसति सुढाला अमोलिक ॥२२०।। स्वर्ण कलस वर झलकति । गगनी ध्वजा लहकति । तयाची सोभा वर्णावी किति । अत्यंत दिसति मनोहर ।।२२१।। चतुर्दिशि बांधोनि घंटे । झल्लरि आणि जेंगटे । वाजविता येकवटे । नाद उमटे अंबरि ॥२२२।। द्रव्य खर्चीनिया फार । शीघ्र रथ केला तयार । जनमनासि हर्ष थोर । रचना थोर रचियलि ॥२२३।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
