________________
३५२ : आराधना-कथाकोष ज्याकाली पुत्रजन्म होती । तदा आनंद मानिति चित्ति । नानाविध मंगलाचार करिति । शर्करा वाटिति घरोघरि ॥२०॥ मातृपिता प्रीति करून । वस्त्रभूशनानि मिष्टभोजन । देवोनि करिति प्रतिपालन । वंसवृद्धिकारण मानव ॥२१॥ ज्याचे पूर्वो पापोदयागत । त्यासी होय ऐसा सुत । सप्तव्यसनि मातृपीतात । दुःखदायक शत्रुतुल्य ॥२२॥ पित्याचे गाव असे थोर । कीर्ति असे देशावर । तत्कुलि जन्मला हा कुमर । छेदाया कुठार वंसवृक्ष ॥२३॥ द्वादश जन जगाभीतरि । उद्भवले असति ज्याहाचे घरि । बांधोनि टाकावे सागरि । दुःख अंतरि न मानिजे ॥२४॥ पूत कपूत कुलछनि नार, लडाख पडोसि, लज्यावनसारो। भाइ अदेख, पुरोहित लंपट, लालच मीत, अतीत धुतारो । साहेब सुंभ, चाकर चोर, किसान कठोर, दिवान चकोरो । साच कहू अपराध बिना इन बार कुबांध समुंदर डारौ ।।२५।। जरी याज द्यावे सुली फासी । महादुःख होइल श्रेष्टिसि । बलावोनि तयासी । स्वाधिन यासि तयाचे करावे ॥२६॥ तदा तराल पाठवोनि । सीघ्र तयासि आला घेउनि । नृपालागि जुहारुनि । कर जोडोनि उभा ठाकला ॥२७।। तदा श्रेष्टिसि नृपति म्हने । चोरी केलिसे तव पुत्राने । यासी शाशन काय करणे । ते मज सांगने सीघ्र त्वया ॥२८।। श्रेष्टि म्हने जी भपति । जैसे इथे तव चित्ति। तो दंड द्यावा मजप्रति । प्राणधन तुजप्रति अपिले ॥२९॥ भूप म्हने हा तव नंदन । स्वगृहासि जाय घेउन । बरव्यापरि करि रक्षण । बापरि शाहाणपन सीकवि ॥३०॥
www.jainelibrary.org
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
