________________
प्रसंग सतरावा : २२९
अहो तो मिथ्यात्वि केवल । सम्यक्त्वाचे नसे बल । मंत्राचा विश्वास न धरि अबल । मूर्खासे केवल जिनशास्त्री ॥५३॥ नौकारमंत्रे ज्याचा निश्चय । सुर नर त्याचे सेविति पाय । क्षुद्र देव त्याचे करील काय । भव्यजन निश्चय जानिजे ॥५४॥ तद्वाक्य ऐकोनि भूपति । मृत्यूभयास्तव करिति तलांति । देवा रक्षावे मजप्रति । दया चित्ति धरोनिया ।।५५।। जे तू सांगसि मजकारण । तैसे करी न आचरण । न घेइ जे मम प्राण । तुजकारण कर जोडितो ॥५६॥ तदा वदे तो व्यंतर । महामंत्र पंच नमस्कार । वामपदांगुष्ठे लेहे सत्वर । पस्तीसाक्षर पंचपद ॥५७।। उक्त दुहा-पहले अक्षर सात पढो । पाच पढो मन लाय ।
सात सात नव अक्षरा । गणत पाप मिट जाय ॥५८॥ दक्षिणांगुष्ठे करोनि जान । पुसोनि टाकि परमपावन । तदा नेवोनि तुजकारन । पोवचाविन तव मंदिरि ॥५९।। तद्वाक्य ऐकोनि चक्रधर । मृत्युभय करावया दूर । तैसे करिता झाला गवार । मंत्रराजावर निश्यय नसे ॥६०॥ वंदनीक जे त्रैलोक्याप्रति । नाना विघ्न दूर होती । पादांगुष्ठे पुसिलेल्याप्रति । तो चक्रवति नर्कगामि ॥६१।। तदा निर्जर विचारि मनि । निर्बल जाहाला षखंडधनि । बुडविता झाला सिंधुजीवनि । कुटुंबे करोनि सहित ॥६२॥ रौद्रध्याने मरोनि सत्वर । मिथ्यामति पापिष्ट थोर । सप्तम नरकि चक्रधर । जन्मला घोर दुःख सागरि ॥६॥ पंचनमस्कार रहित । ताराव्यासि न दिसे समर्थ । महत्पापि तिर्यंच जीवात । सौख्याब्धि स्वर्गात प्राप्त करि ॥६४॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
