Page Text
________________
(६८६) अब्बुय अनिधानराजेन्द्रः ।
अब्भंगण सत्प्रासादं सुविमल-वसत्याहं व्यधापयत् ॥४०॥
आलेपः सनेहोऽस्नेहोषादीयते,ततो यथा मेहेन क्वितं क्रियते, यानोपनम्रसंघस्या-निम्नविघ्नविघातनम् ।
नवा,तथाऽनेनाभिधीयते । यद्वा-वणं म्रक्तित्वातकमनन्तरसूत्रोक्त कुरुतेऽनाम्बिका देवी, पूजिता बहुनिर्विधैः॥४१॥
मालेपं प्रयच्चन्तिान वा सर्वोऽपि व्रण आलेप्यते। द्विधा वा प्रकयुगादिदेवचैत्यस्य, पुरस्तादत्र चाइमनः।
णाभूयाताकतो वणोऽपि म्रयते,प्रासेपोऽपिम्रवितुं दीयत इति एकरात्रेण घटितः, शिल्पिना तुरगोत्तमः॥४२॥
जावः। अनेन संबन्धेनायातस्यास्य व्याख्या-नो कल्पते पारिवासिबैकमे वसुवस्वर्क १२८७, मितेऽम्दे नेमिमन्दिरम।
तेन वा तेसेन वा घृतेन वा नवनीतेन वा वसया वा गात्रमयनिर्ममे लूणिगवस-त्याइयं सचिवेना ॥४३॥
ङ्गितुंवा,बहुसेन तैलादिना नक्कितुंवा स्वल्पेन तैलादिना, नान्यत्र कपोपलमय बिम्ब, श्रीतेजःपालमन्त्रिराट् ।
गाढगादेभ्यो रोगातकेभ्यः,तान्मुक्तान कल्पते प्रत्यर्थः। दोषाश्चात्र तत्र म्यास्थत स्तम्नतीथें, निष्पन्न रकसुधाऽजनम् ॥४४॥
त पव संचयादयो मन्तव्याः। मूर्तीः स्वपूर्ववंश्यानां, हस्तिशालं च तत्र सः।
माह-ययेवं परिवासितेन न कल्पते प्रक्रितुं, ततस्तदिवसानीम्यवाविशद्विशां पत्युः, श्रीसोमस्य निदेशतः॥४५॥
तेन कल्पिप्यते । अहो! शोभनदेवस्य, सूत्रधारशिरोमणेः ।
परिराहतश्चत्यरचनाशिल्पा-माम देने यथार्थताम् ॥४६॥
तदिवसमक्खणम्मी, लदुभो मासो न हो बोधव्यो। वजातत्रातः समुत्रेण, मैनाकोऽस्यानुजो गिरेः।
प्राणायणा विराहण, धूलि सरक्खो य तसपाणा ॥ समुखातोऽन्वनेन, एमेत् मन्त्रीश्वरो भवात् ॥ ७॥
तदिवसातिनापि यदिम्रकयति तदा लघुमासः,प्रासादयश्च तीर्थद्वयेऽपि नग्नेऽस्मिन्, दैवान् पेच्कैः प्रचक्रतुः।
दोषाः, विराधना च संयतस्य भवति । तथाहि-प्रक्षिते गात्रे अस्योद्धारं द्वौ शकाम्दे, वहिवेदार्कसम्मिले १२४३॥ ७ ॥
धूलिसंगति; सरजस्को वा सचित्तरजोरूपो वा तेनोक्तो लगतत्रायतीर्थस्योकर्ता, लल्लो महणसिंहभूः ।
ति, तेन चीवराणि मलिनीक्रियन्ते, तेषां धावने संयमविराधना, पीथमस्त्वितरस्याभूदुरुर्ता, चएडसिंहजः ॥ ४६॥
स्नेहगन्धेन वा ये त्रसप्राणिनो अगान्ति तेषां विराधना भवेत् । कुमारपामभूपाल-इचौलुक्यकुलचन्द्रमाः। भीवीरचैत्यमस्योः , शिखरे निरमीमपत् ॥५०॥
धुवणाधुवणे दोसा, निसि भत्तं उप्पिसावणं चेव । तत्तत्कौतूहलाकीणे, तत्तदोषविबन्धुरम् ।
चनसत्त स मइ तलिया, जबट्टणमाइ पलिमंथो । धन्याः पश्यन्त्यर्बुदाबि, नैकतीर्थपविषितम् ॥५१॥
स्नेहन मसिनीकृतानां चीवरायां गात्राणां च धावनाधायनयोरन्धः श्रोत्रसुधाकल्पः, श्रीजिनप्रभसूरिभिः।
रुभयोरपि दोषाः। तथाहि-यदिन धाग्यन्ते तदा निशि भक्तम, श्रीमदर्युरकल्पोऽयं, चतुरैः परिवीयताम् ।। ५२॥
अथ धाग्यन्ते ततः प्राणिनामुन्प्लावना भवेत् । उपकरणइति श्रीमर्बुदाचवकल्पः समाप्तः ॥ ती०कल्प ।
शरीरयोर्वा कशत्वं च प्रवति । (स महत्तस एव हेवाको ल.
गति, प्रतिते च गात्रपादयोर्मा धूली लगिण्यात तिकृत्वा तनिअम्भ-अत्र-10। अपो विभीति अग्नुम । मेघे, रा०ा अपभ्रं
काऽपिनाति, तत्र गर्यो निर्मादधतेत्यादयो दोषाः । यावत्स्वशे-"लिमतन्त्रम"८।४।४४५ ॥ इति सूत्रेण पुंस्त्वम् ।
गात्रस्योद्वर्तनादिकं करोति तावत्सूत्रार्थपरिमन्यो भवति । "प्रभा लग्गा मोगरिदि, पहिन रडंतर जाय। जो पहा गिरि
तदिवसमक्खणेण उ, दिट्ठा दोसा जहा उ मक्खिजा। गिमण-म,सो किंधणहि धणा" ॥१॥प्रा०४पाद । अम्राणि सन्त्यस्मिन्नित्यभ्रम । 'मम्रादिभ्यः'। ७२०४६॥ इति हैमसूत्रेण म.
अदाणेषुब्बाए-ऽपवाएँ अरुकच्चजयणामो॥ त्वर्थीयोऽप्रत्ययः । प्राकाशे, "अन्जवलए विउव" । अने
तहिवसम्रकणेन अनिता पते दोषा रष्टाः । द्वितीयपदे यथा यानि बार्दलकानि तानि विकुर्वन्ति, भाकाशे मेघान् विकुर्वन्ती- | प्रकयेत तथाऽभिधीयते-अवगमनेनाभारोद्वान्तः,परिधान्तो वा, त्यर्थः । रा०ासा । प्रा०म०।
तेन वा कटी गृहीता, अरुणं तद्वाररोपे जातं कच्चूः पामा, अन्नंग-अन्यङ्ग-पुं० । अनि-अज्-भावे घन; कुत्वम् । तया वा कोऽपि गृहीतस्ततो यतनया प्रक्षयेदपि । स्तोकेन तैसादिना मर्दने, एकवारं तैसमर्दने च । नि०यू०३३०।
तामेवाह
समाईकयकज्जो, धुवितं मक्खेउ अत्थए भंते। अन्जंगण-अन्यजन-न । घृतवशादिना (प्रभ०४ सम्म
परिपीय गोमयाई-नवट्टणा धोवणे जयणा । द्वा०) सहपाकतैलादिनिर्वा ( श्राचा०१ श्रु० भ०४०) प्रक,कस्प० ३ कण । स्था०नि०चू।प्रा० म०१०। प्रव० ।
संवागमनम,मादिशदादागमनादिकंच कायकृते कृतकार्यो,न साधूनामन्यजनं न कार्यम्
संसहादतकार्यः, सर्वाणि बहिर्गमनकार्याणि समाप्येत्यर्थः ।
स यावमा प्रक्षणीयं तावन्मात्रमेव धावित्वा प्रकाढ्य ततो नो कप्पा निग्गंथाण वा निग्गंधीण वा परिवासिएण|
प्रक्कयति, प्रवयित्वा च प्रतिश्रयस्यान्तस्तावदास्ते यावत्तेन तेवेण वा घरण वा नवणीएण वा बसाए वा गत्तं अन्नं- गात्रेण तत् तैलादिकम्रक्षणं परिपीतं भवति । ततो गोमयागित्तए वा पक्वित्तए वा ननत्थ आगादहिं रांगायंकेहिं ।
दिना तस्योद्वर्तनं कृत्वा यतनया यथा प्राणिनां प्लावनान भव
ति तथा धावनं कार्यम् । अभ्य सम्बन्धमाह
जह कारण तदिवसं, तु कप्पई तह नवेज इयरं पि । समिणेहो अमिणेहो, दिजइ मक्खित्तु वा तगं दिति ।। पायरियवाहि वसभे-हि पुच्चिए वेज संदेसो॥ सन्चो विवणो झिप्पर, दहा उवा मक्खणा भूया ॥ । यथा कारणे तदिवसानीतं प्रकणं कल्पते, तथेतरदपि परिवा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 016041 |
| Book Title | Abhidhan Rajendra kosha Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Rajendrasuri |
| Publisher | Abhidhan Rajendra Kosh Prakashan Sanstha |
| Publication Year | 1986 |
| Total Pages | 1064 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Dictionary, Dictionary, & agam_dictionary |
| File Size | 38 MB |