________________
૧૪
જીવન-દર્શન
ભાઈ એ જે શ્રમ ઉઠાવ્યેા અને પેાતાની માતૃસસ્થા માટે જે ઊંડી લાગણી એમના વનમાં સતત અભિવ્યક્ત પામતી રહી તે અવિસ્મરણીય રહેશે.
શ્રી ધીરજલાલભાઈ આજીવન સાધક રહ્યા છે. એમની સાધનામાં જૈન દર્શોના ને તત્ત્વજ્ઞાન માટેની એમની ભક્તિ સહેજે ધ્યાન ખેંચે એવાં છે. અને એથી એમને મળેલી “પંડિત” ઉપાધિને એ સથા પાત્ર બન્યા છે. આખું' જીવન વિદ્યોપાસનામાં ગાળનાર આવા સાધક જ્યારે છત્રનસ ધ્યાને આરે આવીને ઊભા છે, ત્યારે આપણે સૌ શ્રદ્ધાપૂર્વક કહી શકીએ એમ છીએ કે એમની જીવનસ ંધ્યા આથમતા સૂરજના આકાશમાં છલકાતાં અનેક રંગાની કલા અને માળામાં પાછા વળતાં પંખીઓના ગાનથી સભર હશે, અને એ જીવન સાચની ધન્યતામાં એમને સતત આનદમગ્ન અને ધ્યાનમગ્ન રાખશે.
દીકરા
દીકરા હાો દી કા, જે કાઢે જગ. નામ; તેમજ માતપિતા તણી, પૂરે આશ તમામ. બાકીના તેા ઠીકરા, ઠેબે આવે રાજ; રાડા લાવે ગામની, તિયાની ફ઼ાજ. ધીરજ તા સાચું કહે, કયાંથી આવે ગુણુ ? નાખ્યુ` નહિ જો આપણે, ઘેાડુંચે મહી' લૂણ ?
૧
૨
૩
—ધી.
