Shatavdhani Dhirajlal Shah Jivan Darshan

SR No.: 012082
Original Sutra Author: N/A
Author: Shantikumar J Bhatt, Ramanlal C Shah and others
Publisher: Dhirajlal Shah Sanman Samiti
Publication Year: 1975
Total Pages: 300
Language: Gujarati, Hindi, Sanskrit
Classification: Smruti_Granth
File Size: 10 MB

Page 16

જીવન-પરિચય
મુજબ ગામના ટીંબે વસ્યા, ત્યારથી તેએ અહી રહેતા હતા. તેમાં જૂડાભાઈથી વંશાવળી મળે છે. જૂડાભાઈના પુત્ર માધવજી, માધવજીના પુત્ર સવજી, સવજીના પુત્ર ત્રિકમજી અને ત્રિકમજીના પુત્ર ટાકરશીભાઈ. તેએ વીશાશ્રીમાલી મૂર્તિપૂજક જૈન હતા. ચિકાણી તેમનુ ગેાત્ર હતું. આમ તે તેએ પાંચંદ્ર ગચ્છના હતા, પશુ ગામડામાં વસ્યા પછી ગચ્છનો ભાવના ભૂંસાઇ ગઇ હતી. જ્યાં સ્થાનકવાસી કે મૂર્તિપૂજકના પણ ખાસ ભેદ ન હતા, ત્યાં ગચ્છની તે। વાત જ શી કરવી ? બધા સાથે હળીમળીને રહેતા અને પેાતાની સૂઝ-સમજ પ્રમાણે ધનુ' આચરણ કરતા, એ વખતે સ્થાનકવાસી અને મૂર્તિપૂજકામાં કન્યાની લેવડદેવડ પણ હતી. પાછળથી ગાળ બ’ધાતાં એ વ્યવહાર મ'ધ પડચા,
શ્રી ટાકરશીભાઈ ને ભાઈ કે બહેન ન હતા. તેએ પિતાનુ' એકમાત્ર સતાન હતાં. તેમના દાદા સવજીભાઈ માટે પણ એમ જ કહેવાય છે. આ પરિસ્થિતિમાં તેમનાં સગાંઓને વિસ્તાર ઘણા એછે હતે, પર'તુ તેમના મેાસાળપક્ષ મેટા હતા, તેમના મામાનું નામ એઘડ ગણેશ હતું. તેએ મૂળી નજીક સાયલા ગામમાં રહેતા હતા.
શ્રી ટાકરશીભાઈ પેાતાના જમાના અનુસાર ઘેાડી ગુજરાતી ચાપડીએ ભણ્યા હતા અને પરચુરણ દુકાનદારી કરી પેાતાની આજીવિકા ચલાવતા હતા. પ્રથમ ભાયાત દરબારનું કારભારું પણ કરતા હતા, પરંતુ તેમાં ઝાઝા કસ ન દેખાતાં તેને હોડી દીધું હતું.
તેમને વ્યાપાર અને વ્યવહાર કરતાં સેવાનાં કાર્યાં વધુ ગમતાં, એટલે ગામની સાવજનિક પ્રવૃત્તિએમાં રસ લેતા અને એ રીતે લેાકપ્રિય થયેલા. એ વખતે ગામના મહાજનની ધાક એવી હતી કે કેાઈ તેની સીમમાં પ્રાણીની હિંસા કરી શકે નહિ. આમ છતાં વાઘરી તથા ખીજા હિ'સક ટાકેા ગામની સીમમાંથી સાંઢા વગેરે પકડવાના પ્રયત્ન કરતા, તે। શ્રી ટેાકરશીભાઇ પેાતાના મિત્ર સાથે ત્યાં જઈ પહોંચતા અને તેમની સામે ઝઝુમીને ભગાડી મૂકતા. છેવટે તે તેમનું નામ સાંભળીને પણ આવા લેાકેા થરથરતા અને ગામની સીમમાં આવવાની દુિ'મત કરતા નહિ.
શ્રી ટોકરશીભાઈ 'િમતવાન પણ એવાજ હતા. એકવાર સુરેન્દ્રનગરથી ગાડામાં બેસીને દાણાવાડા આવતાં રસ્તામાં ચારા મળ્યા, ત્યારે ગાડાનાં ઉપળાં કાઢીને ચારાને સામના કરેલા અને છેવટે તેમને ભગાડી મૂકેલા, ટૂંકમાં શ્રી ટોકરશીભાઈની ગણના ગામના એક મ માણસ તરીકે થતી અને બધા પર તેમના પ્રભાવ પડતા.
સાધુ-સંતાની સેવા તેમને ખૂબ ગમતી. ગામમાં કોઈ સાધુ-સંત પધારે કે તેમની પાસે તરત જ પહેાંચી જાય અને તેમની દરેક પ્રકારે સેવા કરવા માંડે, આ સ'ચાગેામાં તેઓ કુટુબના જીવનનિર્વાહથી વિશેષ કમાણી કરી શકતા નહિ,