Mahavir Jain Vidyalay Shatabdi Mahotsav Granth Part 01

SR No.: 012078
Original Sutra Author: N/A
Author: Kumarpal Desai
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2015
Total Pages: 240
Language: Gujarati
Classification: Smruti_Granth
File Size: 6 MB

Page 47

28
ઇલા અરબ મહોતા
વૃક્ષ નીચે ઠંડક હતી. ઉપર વડની વડવાઈઓ લટકતી હતી. થોડે દૂર ખુલ્લી જગ્યામાં એક પહોળા મુખવાળું માટીનું મોટું વાસણ પાણીથી ભરેલું તડકામાં ચમકતું હતું. બે-ત્રણ કાળા ને લીલા રંગનાં પક્ષીઓ પાણી પી ઊડી ગયાં. અંતુભાઈએ મોં પરથી પસીનો લૂક્યો. પછી ઊભા થઈ ચારે બાજુ જોયું. આ જમીન અને જંગલનો ક્યાસ કાઢતા હોય તેમ. પછી પૂછવાનો સવાલ પૂછી કાઢ્યો,
“તમને જગદીશભાઈ, આ ગામ બહાર આટલી જમીન લેવાનું અને આવાં ઝાડ રોપવાનું સૂઝયું કઈ રીતે?'
“તો અંતુભાઈ, ગામડામાં મોટો થયો. ખેતર, પાદર, પાદરનાં ઝાડવાં તો અમારા દોસ્તારો, પછી એમ જ. પછી રિટાયર થવાને થોડાં વર્ષ બાકી હતાં પણ વોલન્ટરી રિટાયરમેન્ટ લઈને અહીં જ આમ વસી ગયો. ખેતી થાય ને બાબુ પણ સચવાઈ જાય.'
આ જ વખતે બાબુએ ઝાડ પર ચડવાની જીદ કરવા માંડી. જગદીશભાઈએ તેને ધીરજથી સમજાવ્યો. બાબુ હતો વીસેક વર્ષનો તગડો યુવાન પણ સમજશક્તિ બે-ત્રણ વર્ષની ઉંમરના બાળક જેટલી હતી.
બાબુને જોતાં અંતુભાઈના મનમાં થઈ આવ્યું, “અર૨૨, આવાને તો જન્મતાં જ...'.
બાબુને સમજાવતાં જગદીશભાઈએ નીચે પડેલાં પીપળાનાં પાન વણીને આપ્યાં. ઊડતી ચકલીઓ બતાવી. અંતુભાઈના પ્રશ્નથી અતીત થોડો આંખ આગળ ઝબકી ગયો હતો. હાર્દિક પછી લગભગ બાર વર્ષે બાબુ જન્મ્યો હતો.
“જો હાર્દિકના જન્મ વખતે આપણી પાસે ખાસ કંઈ ન હતું. આ વખતે તો તમારે મને કાંઈક અપાવી જ દેવું પડશે હોં !” પ્રતિમાએ લાડથી કહેલું.
પોતેય તાનમાં આવીને કહી દીધેલું, “અરે, તું માગે તે ! મુઠ્ઠી ભરીને મહોરો દઈશ, બસ !”
પછી તો બાબુનો જન્મ, મહોરો લેવાને બદલે ગુજરાત, મુંબઈના ડૉક્ટરોને મળવા ને બાબુની દવા કરવા પાછળ પૈસા ખર્ચાયા. પછી જગદીશે હકીકતનો સ્વીકાર કર્યો. પછીનાં વર્ષોમાં લોકોની આંખોથી દૂર, તેમની હેરાન કરનારી પૂછપરછથી આઘા તેઓએ અહીં જમીન ખરીદી, નાનું ઘર કર્યું ને બાબુને સાચવવા લાગ્યા. બાબુ સાથે સાથે તેમણે વૃક્ષોની પણ ગાઢ દોસ્તી કરી ને સંસ્કૃત સુભાષિતોમાંથી પ્રકૃતિ, નદી, પર્વત, વૃક્ષ વગેરેની પ્રશંસા કરતા શ્લોકો મનમાં ગણગણતા રહેતા, સવાર-સાંજ અહીં ફરતા.
થોડી વારે ઊઠ્યા. બાગનું ચક્કર પૂરું કરી તેઓ પાછા ફર્યા. “ચાલો ઘરે, ચા પીવા'. જગદીશભાઈએ આગ્રહ કર્યો.
“ના, મોડું થયું. આ તો શું કે તમારા બાગની, તમારાં આ ઝાડવાઓની બહુ વાતો સાંભળી હતી એટલે પાલિકાએ મને મળવા આવવાનું કહ્યું.” અંતુભાઈએ ખુલાસો કર્યો.
જરૂર આવો ને ! બીજા સભ્યોને પણ જોવું હોય તો, જરૂર આવે.”