________________
96
નિરંજન રાજ્યગુરુ
પિયા ! પિયા ! પિયા ! મત બોલ ચાતક
પિયા ! પિયા મત બોલ... રે ચાતક તુમ શબદ સુણત મેરા,
વ્યાકુલ હોત રે જિયા; ફૂટત નાહી કઠિન અતિ ઘન સમ નિટુર ભયા હૈ હિયા...બોલ મત..
૦૦૦ આ રચનાઓ વિશે અતિ લંબાણથી – વિસ્તારથી વાત કરી શકાય. પણ એ વિરહભાવમાં જ્યારે સૂરની, શબ્દની અને સંવેદનાની ત્રણ સરવાણીની ત્રિવેણી વહેતી હોય એમાં સ્નાન કરીને પાવન થવાનું આ સૌભાગ્ય આપણને મળ્યું એ જિનપ્રભુની અપરંપાર કૃપા.
અવધુ ! પિયો અનુભવ રસ પ્યાલા કહત પ્રેમ મતવાલા
૦૦૦ ધન અરુ ધામ સહુ, પડ્યો હિ રહેગો નર ધાર કે ધરામેં તું તો ખાલી હાથ જાવેગો. દાન અરુ પુન્ય નિજ કરથી ન કર્યો કછુ
હોય કે જમાઈ કોઈ દૂસરો હી ખાવેગો. ફૂડ કપટ કરી પાપ બંધ કીનો તા તેં
ઘોર નરકાદિ દુઃખ તેરો પ્રાણી પાવેગો, પુન્ય વિના દૂસરો ન હોયગો સખાઈ તબ હાથ મલમલ માખી જિમ પસતાવેગો..
૦૦૦ માખી કરે મધ ભેરો સદા, તે તો આન અચાનક ઔર હી ખાવે; કીડી કરે કણકું જિમ સંચિત, તાસુ કે કારણ પ્રાણ ગુમાવે; લાખ કરોર કે જોર અરે નર ! કાહે કે મૂરખ સુમ કહાવે ? ધર્યો હીં રહેગો ઈહાં કો ઈહાં સહુ, અંત સમે કુછ સાથ ન આવે.
