Yatindrasuri Diksha Shatabdi Samrak Granth

SR No.: 012036
Original Sutra Author: N/A
Author: Jinprabhvijay
Publisher: Saudharmbruhat Tapagacchiya Shwetambar Shree Sangh
Publication Year: 1997
Total Pages: 1228
Language: Hindi, English, Gujarati
Classification: Smruti_Granth & Articles
File Size: 68 MB

Page 1199

શ્રી યતીન્દ્રસૂરિ દીક્ષાશતાબ્દિ ગ્રંથ અગડદા ઊઠીને એક વૃક્ષ પાછલ છુપાઈ ગયો પરિવ્રાજક રૂપી દઢધર્મ આદિ છ મુનિઓ સાથે મિલન : ચોરની નજર ચુકવી અગડદત્તે તેના પર પ્રહાર કરી તેને મારી એકવાર અગડદત્ત રાજાના કામ અંગે દશપુરમાં ગયો. ત્યારે નાંખો. અગડદત્તને પોતાની તલવાર આપતાં તેણે કહ્યું, “સ્મશાનને
તપથી કૃશ થયેલા બે મુનિઓ તેને ત્યાં ભિક્ષાર્થે આવ્યા. અગડદત્તે છેવાડે આવેલા શાન્તિગૃહ પાસે અવાજ કરજે જેથી મારી બહેન
તેઓને પ્રાસુક આહાર વહોરાવ્યો. પછી અગડદત્ત તેઓના દર્શનાર્થે આવશે. તેને મારી તલવાર તું આપજે, જેથી તે તારી પત્ની થશે
ગયો. યૌવનાવસ્થામાં રહેલા તમે બધાએ કેમ દીક્ષા અંગીકાર કરી અને તું મારા ભોંયરાનો સ્વામી થજે.'
તેવો સવાલ અગડદને પૂછતાં તેઓમાંના મોટા મુનિએ કહ્યું, અગડદત્ત તલવાર લઈ શાન્તિગૃહ પાસે ગયો. ત્યાં અવાજ
એકવાર એક તરુણ અમે તરુણી રથમાં બેસી અટવીમાંથી પસાર કરતાં પેલા ચોરની સૌંદર્યવાન બહેન બહાર આવી. તલવાર જોઈ
થતા હતાં ત્યારે તરુણે અમારા અર્જુન ચોર નામે સેનાપતિને માર્યો પોતાના ભાઈની હત્યા અને હત્યારાને ઓળખી ગઈ. બદલો લેવાના
તેનો બદલો લેવા અને તરુણનો પીછો કર્યો. નગરઉજાણીના પ્રસંગે જૂર આશયથી તેણે અગડદત્તને અંદર બોલાવી પલંગમાં બેસાડ્યો. તે ઉપરના માળે ચાલી ગઈ. અગડદત્તને તેના પર શંકા હોવાથી
તરુણને મારી નાખવાના આશયથી નજીક રહેલા દેવકુળમાં અમે તે ઊઠીને દૂર જઈ ખૂણામાં ઊભો રહ્યો. થોડીવાર પછી ઊપરથી
છુપાઈ રહ્યા. ત્યારે સંધ્યા સમયે તરુણીને એકાએક સર્પ કરડ્યો અને એક મોટી શિલા પલંગ પર પડી અને પલંગના ચૂરેચૂરા થઈ ગયા.
તે મરી ગઈ. તરુણ વિલાપ કરતો તેની પાછળ મરવા તૈયાર થયો બેનને તો પોતાના ભાઈનો હત્યારો માર્યાનો સંતોષ થયો. જેવી તે
ત્યારે વિદ્યારે તેને સજીવન કરી. તરુણીને દેવકુળમાં રાખી તરુણ ઊપરથી નીચે આવી ત્યાં જ અગડદત્તે તેને ચોટલાથી પકડી લીધી.
અગ્નિ લેવા ગયો ત્યારે અમારામાંના નાનાએ તરુણીને કહ્યું, “અમે ચોરની બહેન, તથા ખજાનો વગેરે બધું લઈ તે રાજા પાસે ગયો. તારા પતિને મારી નાખીશું અને તેને ઉપાડી જઈશું. જો તું આ તેની વીરતા જોઈ રાજા પણ ખૂબ પ્રસન્ન થયો.
વાત તારા પતિને કરીશ તો તને પણ મારી નાંખીશું.' ત્યારે તરુણીએ અગડદત્તનું શ્યામદત્તા સાથે સ્વદેશગમન - ઉદ્યાનમાં શ્યામદત્તાનું કહ્યું, “તમારે મારા પતિનો વધ કરવાની જરૂર નથી. અગ્નિ સર્પદંશથી મૃત્યુ અને વિદ્યાધર દ્વારા પુનર્જીવન :
પ્રગટાવવા તે મને તેની તલવાર પકડવા આપશે ત્યારે હું જ તેનો પછી કોઈ એકવાર અગડદત્ત શ્યામદત્તાને લઈ ઉજ્જયિની જવા વધ કરી નાખીશ અને તમે મને તમારી સાથે લઈ જજો.' તરુણ નીકળ્યો. વત્સજનપદના સરહદના ગામે પહોંચ્યાં ત્યારે ત્યાંના આવ્યો અને તરુણીના હાથમાં તલવાર આપી. ત્યારે જેવી તે તરુણનો લોકોએ આગળ જતાં હાથી, વાઘ, દષ્ટિવિષ સર્પ અને અર્જુન વધ કરવા તલવાર ઉગામવા ગઈ કે તરત જ છુપાઈ રહેલા નાનાએ ચોરનો મોટો ભય છે અને તેમાંથી બચવું મુશ્કેલ છે તેમ કહ્યું છતાં તેના હાથ પર ચોટ લગાવી જેથી તે તેનું નિશાન ચૂકી ગઈ અને પણ પોતાની વીરતા અને બહાદુરીથી બધાનો સામનો કરતો તલવાર તરુણની નજીક જઈ પડી અને તરુણ બચી ગયો.આ જોઈ અટવીમાંથી પસાર થઈ સલામત રીતે ઉજ્જયિની પહોંચ્યો. ઘરે અમને સ્ત્રીનું ચરિત સમજાયું કે પોતાની પાછળ મરવા તૈયાર થયેલા પહોંચી માતાને મળી પરસ્પર ખુશ થયાં. રાજાને મળવા ગયો તો
પતિની પણ સ્ત્રી હત્યા કરી શકે છે. આમ વિચારતાં અમને સંસારની રાજાએ તેને પિતાનું કામ સોંપી બમણો શિરપાવ આપ્યો. એકવાર
અસારતા સમજાઈ અને અમે દીક્ષા અંગીકાર કરી.' મદનોત્સવના પ્રસંગે રાજાએ નગરઉજાણીનો કાર્યક્રમ કર્યો ત્યારે
અગડદત્તનો વૈરાગ્ય અને દીક્ષા : અગડદત્ત શ્યામદત્તા, મિત્રો અને પરિવાર સહિત ઉદ્યાનમાં ક્રીડાથે ગયાં. સંધ્યા સમયે હીંડોળા પર હીંચતી શ્યામદત્તાને કાકોદર સર્વે
સાધુઓના વાત સાંભળી, તે તરુણ એટલે પોતે જ અને તરુણી ડંસ દીધો. તે નિચેતન થઈ ઢળી પડી. તે ખૂબ વિલાપ કરવા
તે શ્યામદત્તા - તેવું તે સમજી ગયો. પોતાની સ્ત્રી આટલી બેવફા લાગ્યો. પરિજનો ઘરે ગયાં. રાત્રિએ વિદ્યાધર યુગલ ત્યાંથી પસાર
છે જાણી સ્ત્રી પરની તેની શ્રદ્ધા નાશ પામી. તેનામાં વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થતું હતું ત્યારે તેણે વિલાપ કરતાં અગડદત્તને જોયો. કરુણાભાવે થયો અને તે સાધુના ચરણોમાં ઢળી પડ્યો. તેણે દીક્ષા અંગીકાર ત્યાં આવી વિલાપનું કારણ જાણ્યું. વિદ્યાધરે શ્યામદત્તાને સ્પર્શ કરી, મહાવ્રતો ધારણ કર્યા, તપશ્ચર્યા કરી અને દેવલોક પ્રાપ્ત કર્યું. કર્યો તો તે સજીવન થઈ અને વિદ્યાધર યુગલ ત્યાંથી વિદાય થયું. આ રીતે કુશલલાભ કૃત ૧૬મી સદીમાં રચિત “અગડદા રાસ' બન્ને દેવકુલમાં ગયાં. અગડદત્ત સ્મશાનમાંથી અગ્નિ લેવા ગયો તે એ પ્રાકૃત ભાષામાં ઈ. સ. પાંચમાં સૈકામાં રચાયેલ ‘વસુદેવહિડી’ પાછો ફર્યો ત્યારે તેના આવતા પૂર્વે તેણે દેવકુલમાં પ્રકાશ જોયો.
અંતર્ગત પ્રાપ્ત થતી “અગડદત્ત કથાનું વિકસિત રૂપ છે. આથી તે તે અંગે પૃચ્છા કરતાં શ્યામદત્તાએ જણાવ્યું કે “એ તો તમારા હાથમાં
કથા તથા રાસની તુલના નિમ્નલિખિત કથા પ્રસંગો દ્વારા કરી શકાય છે. રહેલા અગ્નિનો પ્રકાશ દેવકુલમાં પડ્યો હતો.પછી દીવો
(૧) અગડદત્તનો પરિચય : વ. હિ. અંતર્ગત પ્રાપ્ત કથામાં પ્રગટાવતી વખતે પોતાના હાથમાં રહેલી તલવાર અગડદત્તે
અગડદત્ત ઉજ્જયિની નગરીના સારથી અમોઘરથના પુત્ર૧૫ શ્યામદત્તાને પકડવા આપી ત્યારે અચાનક તલવાર અગડદત્ત પાસે
છે. જ્યારે કુશલલાભ કૃત રાસમાં અગડદત્ત વસંતપુરના પડી. આમ તલવાર પડવાનું કારણ પૂછતાં શ્યામદત્તાએ કહ્યું, “મને
સેનાપતિ સુરસેનનો પુત્ર છે.* કથામાં અગડદત્તની માતાનું ગભરાટ થયો અને તલવાર હાથમાંથી સરી પડી.” પછી તેઓ
નામ યશોમતી છે જ્યારે રાસમાં તેની માતાના નામનો સુખપૂર્વક દિવસો વીતાવવા લાગ્યાં.
કોઈ નિર્દેશ નથી.