________________
૪૨
સુસદ્ધ ચરિત્ર
ત્યાં કેઇક વખત મૈથુનાસક્ત દેખીને ગોવાળે ગુહા દેશમાં બાણ મારી ઘાયલ કર્યો, તે ઘામાં કૃમિઓ-કીડાઓ ઉત્પન્ન થઈ તેના શરીરને કેલી ખાવા લાગ્યા, ત્યાં મૃત્યુ પામી વેશ્યાના ઉદરમાં ઉત્પન્ન થયે ત્યાં ગર્ભમાં જ મૃત્યુ પામીને નવ્વાણુ ભવ પૂરો કર્યા, ત્યાંથી મરી સેમા ભવમાં નિધનદરિદ્રપણે મનુષ્યમાં ઉત્પન્ન થયે. જમ્યા બાદ બે મહિના પછી માતા મૃત્યુ પામી અને પછી પિતાએ કષ્ટથી કે પ્રકારે ઉછેરીને જીવા અને પછી ગોકુળમાં ગવાળને હૈયે, ત્યાં માતાએને ધાવતા વાછરડાને રોકીને તેનું દૂક દેહીને દરરોજ પી જવા લાગ્યો. નિર્દય કૃપા વગરના તેણે ગાઢ કર્મના જાળા એકઠા કર્યા. ત્યાથી મૃત્યુ પામી ભવાક્યમાં કાડાકેડ ભવમાં ભટકયો.
લગભગ દરેક ભવમાં ક્યાંય ધાન્ય ન મેળવત, ભૂખતરશ અને વ્યાધિની વેદનાથી હેરાનગતિ ભોગવતે, સવ જગો પર વધ, બંધન વગેરે પારાવાર દુઃખે ભાગવત હતો. ત્યાર પછી વિપ્રપણે, પછી કૌશિડી દેવી, પછી પાછા બ્રાહ્મણ, પછી ચામુંડ દેવતા, પછી દુષ્ટ બિલાડો, પછી નરકે ગ, ત્યાર પછી સાત ભવ સુધી પાડા અને ભેંસના ભવ કર્યા પછી મનુષ્ય, પછી મસ્ય, પછી નારકી, પછી મનુધ્યમાં ક્રમતિવાળે હિંસા કરનાર કસાઈપણે ઉત્પન્ન થયે. પછી મરીને છઠ્ઠી નારકી, પછી કેઢિયો મનુષ્ય, પછી સાતમી નારકી, ત્યાર પછી વાંજી ગાયપણે ઉત્પન્ન થયે. લોકોના ખેતરમાં ઘૂસીને, ખળામાં પેસીને, ધાન્ય ખાવા લાગી એટલે કે તેને ઉઠા કાદવમાં તગડાવી, એટલે તેમાં ખૂચી ગયેલી તે બહાર નીકળી શકતી ન હોવાથી કાગડા સમળી આદિ અને જળ વડે ફોલી ખવાતી તે મૃત્યુ
