________________
રોજ પરિવાર સહિત કુમારની દીક્ષા
કાર કરી, પછી ક્ષીરસ્ત્રવ લબ્ધિવાળા ગુરુએ આ પ્રમાણે હિતશિક્ષા આપી– “દુર્લભ એવી મનુષ્યાદિક ધર્મસામગ્રી તમે મેળવી છે, તે અહીં ચારિત્ર પાલનમાં પ્રસાદ ન કરો. હિતોપદેશ દરેકે સાંભળીને અમે એમ ઈરછીએ છીએ કહીને બે પ્રકારની શિક્ષા ગ્રહણ કરીને સાધુઓ ગુરની સાથે અને રૂપી તે ફરી ગુરૂણી સાથે વિચારવા લાગ્યાં. મહાગુણોથી ગૌરવવાળા આચાર્ય ભગવત ક્રમે કરી વિચરતા વિયરતા અનેક વૃક્ષ સમૂહથી આચ્છાદિત સમેત પર્વતના શિખર ઉપર આવી પહોંચ્યા. જિનભવનમાં જઈને હર્ષથી ઉલ્લસિત સમગ્ર રેમાંચવાળા થઈને આચાર્ય ભક્તિથી તીર્થનાથને વંદન કરી આ પ્રમાણે સ્તુતિ કરવા લાગ્યા. ઘણું ભવનાં એકઠાં કરેલાં પાપોને બાળીને જેઓ અહિં એક્ષપદને પામેલા છે એવા ત્રણે જગતને વંદનીય અજિત વગેરે તીર્થનાથને હુ વંદન કરૂ છું. મેહને જિતનારા અજિતાદિ જિનવરેન્દ્રો ! મારા દુ:ખને કમને ક્ષય કરજે, મને સમાધિમરણ અને બધિરાણ આપજે, આ પ્રમાણે જિનેશ્વરને નમન કરીને આચાર્ય ભગવત રાત શિખર ઉપર મુનિના પરિવાર સહિત સલેખના કરવા લાગ્યા.
આ સમયે રુપી સાવી શીલસન્નાહરિને પ્રણામ કરી વિનંતિ કરવા લાગી કે “હે ભગવંત! મને પણ અહિં સંલેખના કરો, ત્યારે ગુરુએ કહ્યું કે, “હે વત્સ! આલેઅનાદિક કરીને, પાપ-મલને પખાળીને ત્યાર પછી વિધિથી સલેખન અંગીકાર કરે. નિર્મળ ભિત્તિ ઉપર ચિતરેલા ચિત્રામણ રમણીય શોભે, તેમ સૂત્રમાં શલ્યરહિત જીવોને લેખના કહેલી છે,
