________________
( ૧૦ )
અનિતમ શ્રાધના છે. ઉત્તમ ફળમાં જન્મેલાને આ કાર્ય કરવું ન શોભે, આ તે ફળને કલક લગાડનાર છે. આ લોકમાં અપયશ, પરેલેકમાં દુર્ગતિનાં દુઃખે આપનાર છે. જગતમાં બે વાત બહુ અપયશ કરનારી ગણાય છે. એક ચેરી બીજી જારી
શિયળ ચિંતામણિરત્ન છેડી ક મૂખ વિષયવિષને પકડે? વરસાદ વરસતે હેય ત્યારે તે મકાને ઉઘાડામાં જઈ કણ ભીંજાય? શિયળ-બ્રહ્મચર્ય પાળવા સરખે આ મહેલ છોડી પાપકરમના વરસાદમાં જઈ કયો મૂરખ જીંજાય ? મેં મન, વચન, કાયા, કિરણ ગે વ્રત લીધેલું છે, તે ધ્રુવના તારા માફક અવિચળ પાળીશ, અને કઈ પણ ભોગે મારા નિર્મળ શિયળને ખંડિત નહીં થવા દઉં,
આ પ્રમાણે સાધુને નિશ્ચય જાણું, સાધુની શિખા મણને અવગણ કામાંધ બની યુનિવર ઉપર આળ ચડાવવા માટે પિતાના પગના ઝાંઝર મુનિવરને પહેરાવી દીધાં, અને ઝાડને જેમ વેલી વીંટાય તેમ બે બાહુથી મુનિવરને વળગી પડી,
પરંતુ મુનિ બળ કરી ત્યાંથી પગમાં ઝાંઝર સાથે તેના મકાનમાંથી બહાર નીકળી ગયા, એટલે કામિની સ્ત્રીએ ઘોંઘાટ કરી મૂકી લેક એકઠા કર્યા અને પિતાના ઘરમાં પેસી અણછાજતું કાર્ય કરી દોડી જાય છે માટે તેમને પકડવા માટે બૂમાબૂમ કરવા લાગી, લકે અજાણ્યા; સાચી વાત કોઈને ખબર નથી. એટલે તેઓ સુનિની નિંદા કરવા લાગ્યા. સાધુના વેષમાં રહી આ પાખંડ શે આદર્યો છે? રાજમાર્ગો ઝાંઝર પહેલા મુનિ ચાલ્યા જાય છે, ગવાક્ષમાં બેઠેલાં રાજા-રાણું મુનિને દેખી રહ્યાં છે. નજીક આવેલા મુનિવરને દેખી રાણીની આંખમાં આંસુ ભરાયાં,
