________________
સુષ વરિત્ર
પુત્રને પણ ત્યાગ કરવા લાગી. હવે ભારહિત, ભૂખના મહાગ્રહના વળગાડવાળા, ભયંકર દુક્કલના કાલથી ઘેરાચેલા સુજ્ઞશિવે વિચાર્યું કે, “મારા ઘરમાં કયું વસ્ત્ર કે ધનને ઢગલે નથી કે જે વેચી શ્રેષ્ઠ રત્ન ખરીદ કરું. હવે શુ આરે પરદેશમાં જઈ પારકા ઘર નેકરી-ચાકરી કરવી કે ભ્રમણ કરી ભિક્ષા મેળવવી? મારા આત્માને કેવી રીતે જીવાડવે? પરંતુ તેમ કરવા માટે મારી પાસે માર્ગમાં ખાવા જેટલું ભાથું પણ નથી, મારા ઘરમાં એક દિવસનું ભેજન પણ નથી. હવે યુવા રાક્ષસીના વળગાડવાળા તેણે એ પાપ વિચાર કર્યો કે, આ બાલિકાને મારી તેનું માંસ ખાઉ'. વળી વિચાર ફેરવ્યું કે, નગરમાં તેનું માંસ વેચીને મુસાફરીનું ભાથું કઠ્ઠા ધાન્ય ખરીદીશ વળી ક્ષણવારમાં ભય સાથે વિચાર્યું કે, “અરેરે ? પાપી એવા મેં આ કેવું પાપ વિચાયું? જે મહાક્રોધી ચઢાળ, પ્લેછો, દુષ્ટ વગેરે ચિંતવતા નથી; એવો દુષ્ટ વિચાર કર્યો. વળી #ભ પામેલે તે વિચારવા લાગ્યો કે, કેઈક ધનિકને ઘરે આ બાલિકાને જીવતી વેચીને તેના આવેલા મૂલ્યથી હું રસ્તાને પંથ કાપીશ. ત્યાર પછી દ્ધિવાળા શ્રાવક બનેલા એવા ગાવિંદ નામના બ્રાહ્મણને ઘરે આટક પ્રમાણ કાંગનું ધાન્ય લઈને તે બાલિકાને આપી. પછી હે ગૌતમ! બ્રાહ્મણોએ અને વણિક લેકેએ સુશિવને ધિક્કાર્યો, એટલે તે ગામમાંથી નીકળી ગયો. ત્યાંથી ભમતે સમતે અનુકમે તે ધ્રુવનાલંકાર નામના નગરે પહો . એ પણ લાકની કન્યાઓનાં હરણ કરી વેપાર કરવા લાગ્યું. આ પ્રમાણે લાંબા કાળ સુધી પાપવૃત્તિથી તેણે ઘણું દ્રવ્ય એકઠું કરી તેમાં શ્રેષ્ઠ પાંચ રને ખરીદ કર્યા,
